Pier Ferdinando Casini
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Pier Ferdinando Casini. Odkryjemy wszystkie aspekty Pier Ferdinando Casini, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach, od kultury popularnej po środowisko akademickie, oraz poznamy opinie i perspektywy ekspertów w tej dziedzinie. Dodatkowo przeanalizujemy wyzwania stojące obecnie przed Pier Ferdinando Casini, a także możliwe rozwiązania i postęp, jaki udało się dotychczas osiągnąć. Dołącz do nas w tej podróży eksploracyjnej i odkrywającej Pier Ferdinando Casini, temat, który obiecuje zaskakiwać, informować i wzbogacać nasze umysły.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1955 |
|---|---|
| Przewodniczący Izby Deputowanych | |
| Okres |
od 2001 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Pier Ferdinando (Pierferdinando) Casini (ur. 3 grudnia 1955 w Bolonii) – włoski polityk, były przewodniczący Izby Deputowanych, były europoseł, wieloletni parlamentarzysta krajowy.
Życiorys
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Bolońskim. Działalność polityczną podjął w ramach Chrześcijańskiej Demokracji, od 1980 był radnym Bolonii. Od 1983 do 2013 nieprzerwanie zasiadał w Izbie Deputowanych, sprawując mandat posła IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV i XVI kadencji. Od 1994 do 2001 pełnił funkcję posła do Parlamentu Europejskiego IV i V kadencji[1].
W pierwszej połowie lat 90. znalazł się wśród założycieli Centrum Chrześcijańsko-Demokratycznego, będącego największą (obok Włoskiej Partii Ludowej) formacją powstałą na bazie rozwiązanej w wyniku afer korupcyjnych chadecji. Od 1994 przez siedem lat pełnił funkcję sekretarza krajowego CCD, będąc faktycznym przywódcą tej partii. W 2001 po wygraniu wyborów przez centroprawicową koalicję powołano go na stanowisko przewodniczącego Izby Deputowanych, które zajmował do końca kadencji w 2006. W 2002 stanął na czele Unii Chrześcijańskich Demokratów i Centrum, współtworzonej m.in. przez jego dotychczasowe ugrupowanie.
Jako lider należących do Domu Wolności chadeków przez lata należał do sojuszników Silvia Berlusconiego. Był wymieniany jako kandydat na następnego przywódcę centroprawicy. W 2007 doprowadził jednak do wyjścia UDC z CdL, a przed przedterminowymi wyborami w 2008 odrzucił propozycję zblokowania list z Ludem Wolności. W 2013 z ramienia koalicji Z Montim dla Włoch został wybrany do Senatu XVII kadencji.
Przez kilka lat do 2015 był przewodniczącym Międzynarodówki Centrowych Demokratów[2]. W 2016 opuścił Unię Centrum, opowiadając się za kontynuowaniem współpracy z Nową Centroprawicą[3]. W lutym 2017 powołał nowe ugrupowanie pod nazwą Centristi per l’Europa[4]. W 2018 utrzymał mandat senatora w okręgu jednomandatowym jako kandydat centrolewicowej koalicji skupionej wokół Partii Demokratycznej[5]; w 2022 wybrany na kolejną kadencję wyższej izby parlamentu[6].
Odznaczenia
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP – 2002, Polska[7]
Przypisy
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. .
- ↑ Andrés Pastrana, nuevo presidente de la Internacional Demócrata de Centro. efe.com, 11 lipca 2015. . (hiszp.).
- ↑ Fuggi fuggi al Senato: i centristi guardano a Fi. E Alfano resta da solo. ilgiornale.it, 7 grudnia 2016. . (wł.).
- ↑ Nasce «Centristi per l’Europa». Con Casini, il ministro Galletti e D'Alia. ilsole24ore.com, 11 lutego 2017. . (wł.).
- ↑ Elezioni 4 marzo a Bologna, Casini eletto al Senato ma è tonfo Pd. ilrestodelcarlino.it, 5 marca 2018. . (wł.).
- ↑ Ecco i nomi dei 74 eletti in Senato nell'uninominale. huffingtonpost.it, 26 września 2022. . (wł.).
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 18, poz. 320.
Bibliografia
- Pier Ferdinando Casini. camera.it. . (wł.).
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. . (wł.).