Pierre Cardin

W tym artykule poruszymy kwestię Pierre Cardin, która dziś zyskała duże znaczenie. Pierre Cardin może odnosić się do osoby, aktualnego tematu, ważnej daty lub dowolnego innego elementu, który przykuł uwagę opinii publicznej. W tym kontekście zbadane zostaną różne aspekty związane z Pierre Cardin, od jego pochodzenia po konsekwencje dla obecnego społeczeństwa. Przeanalizowane zostaną jego możliwe konsekwencje, a także opinie i stanowiska, jakie pojawiły się wokół tego tematu. Pierre Cardin reprezentuje punkt zainteresowania, który budzi ciekawość i debatę, dlatego istotne jest zagłębienie się w jego badanie i zrozumienie.

Pierre Cardin
Ilustracja
Pierre Cardin (2010)
Imię i nazwisko urodzenia

Pietro Costante Cardin

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1922
San Biagio di Callalta

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 2020
Neuilly-sur-Seine

Zawód, zajęcie

projektant mody

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Pierre Cardin, pierw. Pietro Costante Cardin (ur. 2 lipca 1922 w San Biagio di Callalta, zm. 29 grudnia 2020 w Neuilly-sur-Seine[1]) – francuski projektant mody pochodzenia włoskiego. Był uznawany za najstarszego żyjącego projektanta mody, a zarazem najdłużej pracującego w zawodzie. Obok Paco Rabanne i André Courrègesa jest uznawany za wynalazcę futurystycznej mody w latach 60. XX wieku[2].

Życiorys

Urodził się w San Biagio di Callalta[3] w prowincji Treviso, w północnych Włoszech, gdzie jego rodzice, Maria Montagner i Alessandro Cardin, pracowali w winnicach regionu Wenecja Euganejska[4].

Jego rodzice stracili fortunę podczas I wojny światowej[5]. W 1924, kiedy miał dwa lata, jego rodzice przeprowadzili się z 11 dziećmi z Włoch do Saint-Étienne we Francji[1][6]. Ojciec chciał, żeby studiował architekturę, ale od dzieciństwa interesował się krawiectwem.

Cardin kształcił się w środkowej Francji. Swoją karierę rozpoczął wcześnie, w wieku 14 lat odbył praktykę u sukiennika, ucząc się podstaw projektowania i konstruowania mody. W 1939, mając 17 lat opuścił rodzinny dom i wyjechał do pracy u krawca w Vichy, gdzie zaczął szyć garnitury dla kobiet[1]. W 1945 wyjechał do Paryża, gdzie studiował architekturę i współpracował z domem mody Jeanne Paquin po II wojnie światowej[1].

Pracował z Elsą Schiaparelli, zanim w 1947 został szefem atelier Christiana Diora[6]. W 1950 założył własny dom mody[1]. Jego klienci, w tym Eva Perón i Rita Hayworth, zażądali ekstrawaganckich kostiumów - takich jak 30 kostiumów maskaradowych, które stworzył na 3 września 1951 na słynny bal maskowy w Palazzo Labia w Wenecji. W 1953 zaprezentował swoją pierwszą kolekcję dla kobiet[1]. W następnym roku otworzył swój pierwszy butik Eve i wprowadził „sukienkę bąbelkową”, czyli sukienkę w kształcie bąbelków z krótką spódnicą, wykonaną przez cięcie ukośne na usztywnionej podstawie. Był pierwszym haute couture, który zwrócił się do Japonii jako rynek mody, kiedy podróżował tam w 1957.

Był znany z awangardowego stylu, preferował geometryczne kształty i motywy. Był również przedsiębiorcą, co doprowadziło go do wielkiego majątku[6]. Był właścicielem kilku restauracji (m.in. w Nowym Jorku, Pekinie, Londynie) oraz zamku w Lacoste w departamencie Vaucluse (należącego niegdyś do markiza de Sade’a), w którym regularnie organizował festiwale teatralne. Jego imię i nazwisko stało się marką dla setek produktów[1].

Był jednym z najdłużej pracujących w zawodzie projektantów mody[7]. W 2008 jego kolekcja została pokazana na Riwierze Francuskiej.

W 1991 został wybrany na ambasadora dobrej woli UNESCO[8], a w 2009 został Ambasadorem Dobrej Woli Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa[9].

Film dokumentalny P. Davida Ebersole i Todda Hughesa Dom Pierre’a Cardina (House of Cardin, 2019) otrzymał nagrodę CinéFashion Film Award jako najlepszy film fabularny o modzie[10], a Cardin został uhonorowany nagrodą za całokształt twórczości[11].

Życie osobiste

Cardin sam zidentyfikował się jako osoba głównie homoseksualna[12], ale w latach 1960-1965 był w związku z francuską aktorką Jeanne Moreau[13][14]. Jego wieloletnim partnerem biznesowym i życiowym był inny francuski projektant mody André Oliver, który zmarł w 1993[15][4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Marty Steinberg: Pierre Cardin, ground-breaking fashion designer and master marketer, dies at 98. CNBC . 29 grudnia 2020. .
  2. ↑ Nie żyje Pierre Cardin. Wybitny projektant mody miał 98 lat. Onet.pl, 29 grudnia 2020. . (pol.).
  3. ↑ Pierre Cardin Pictures. FanPix.Net. . (ang.).
  4. ↑ a b Veronica Horwell: Fashion: Pierre Cardin obituary. „The Guardian”, 29 grudnia 2020. . (ang.).
  5. ↑ Mary Ellen Snodgrass: World Clothing and Fashion: An Encyclopedia of History, Culture, and Social Influence. Routledge, 2013. ISBN 978-0765683007.
  6. ↑ a b c Morwenna Ferrier: French designer Pierre Cardin dies aged 98. „The Guardian”, 29 grudnia 2020. . (ang.).
  7. ↑ Obituary: Pierre Cardin. BBC, 29 grudnia 2020. .
  8. ↑ UNESCO Celebrity Advocates: Pierre Cardin. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. . . (ang.).
  9. ↑ Meet the Goodwill Ambassadors: Pierre Cardin. The Food and Agriculture Organization of the United Nations. . . (ang.).
  10. ↑ Andrew Asch: Pierre Cardin, Zandra Rhodes Honored at 6th Annual CinéFashion Film Awards. Apparel News, 10 grudnia 2019. . (ang.).
  11. ↑ Legendary Designer Pierre Cardin Honored at Fifth Annual CinéFashion Film Awards by Cinémoi. Indie Entertainment Media, 10 grudnia 2019. . (ang.).
  12. ↑ Hélène Guillaume: Pierre Cardin, le créateur entrepreneur qui inspire les jeunes. Madame Figaro, 6 lipca 2017. . (fr.).
  13. ↑ Joanna Kobylańska: Pierre Cardin nie żyje. Co z olbrzymim majątkiem słynnego projektanta?. Wirtualna Polska. . (pol.).
  14. ↑ Michael Markus Mvondo: Jeanne Moreau: relation amoureuse difficile de 4 ans avec Pierre Cardin, ouvertement gay. amomama.fr, 24 czerwca 2020. . (fr.).
  15. ↑ Valerie D. Mendes: Obituary: André Oliver. „The Independent”, 23 października 2011. . (ang.).

Linki zewnętrzne