W tym artykule poruszony zostanie temat Pingwiny, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Pingwiny wzbudził zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. W całej historii Pingwiny był przedmiotem badań i analiz, co pozwoliło nam głębiej zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie. W tym sensie istotne jest zagłębienie się w różne podejścia i perspektywy istniejące wokół Pingwiny, aby zrozumieć jego znaczenie i wkład w dziedzinę, w której działa. Celem tego artykułu jest przedstawienie szerokiej i szczegółowej wizji Pingwiny, dostarczenie elementów wzbogacających wiedzę i promujących krytyczną i refleksyjną analizę tego tematu.
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „pingwin”. Zobacz też: Pingwin – inne znaczenia.
brzuch biały, grzbiet i głowa ciemna (czarna, granatowa, szara);
często na głowie czub;
na lądzie chodzą w postawie wyprostowanej bądź ślizgają się na brzuchu, odpychając się kończynami;
w wodzie osiągają chwilową prędkość ponad 20 km/h (najszybszy pingwin białobrewy nawet do 36 km/h), zwykle jednak pływają z prędkością poniżej 10 km/h;
Za najstarsze znane pingwiny uznaje się gatunki nalężące do rodzaju Waimanu, pochodzące z wczesnego paleocenuNowej Zelandii. Wczesne pingwiny, takie jak Inkayacu sprzed około 36 mln lat, były prawdopodobnie ubarwione inaczej niż współcześni przedstawiciele tej grupy – morfologia i rozmieszczenie melanosomów sugerują, że Inkayacu miał pióra ubarwione szaro i czerwono-brązowo. Jego melanosomy były mniejsze niż u dzisiejszych pingwinów. Zmiany w ich morfologii mogły wynikać z hydrodynamicznych wymagań podczas podwodnego pływania.
W przeszłości na Ziemi żyły większe pingwiny niż obecnie. Na pustyni w Perupaleontolodzy znaleźli szkielet nieznanego wcześniej gatunku pingwina, nazwanego Icadyptes salasi. Rozmiary jego szkieletu wskazują, że mierzył około 150 cm wysokości. Zbliżone lub nieco większe rozmiary osiągały także Inkayacu, Palaeeudyptes i Anthropornis.
↑ abJ.A. Clarke, D.T. Ksepka, R. Salas-Gismondi, A.J. Altamirano, M.D. Shawkey, L. D’Alba, J. Vinther, T.J. DeVries & P. Baby. Fossil evidence for evolution of the shape and color of penguin feathers. „Science”. 330 (6006), s. 954–957, 2010. DOI: 10.1126/science.1193604. (ang.).
I. Martínez: Family Spheniscidae (Penguins). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).