W dzisiejszym świecie Piotr Kmita (zm. 1409) stał się tematem ogólnego zainteresowania, który przyciągnął uwagę wielu odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie, czy wpływ na historię, Piotr Kmita (zm. 1409) zdołał wygenerować szeroki wachlarz opinii i perspektyw. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na gospodarkę światową, Piotr Kmita (zm. 1409) był przedmiotem niezliczonych debat i dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Piotr Kmita (zm. 1409), analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego konsekwencje w różnych obszarach. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się zaoferować wszechstronną wizję, która pozwoli nam zrozumieć znaczenie i wpływ Piotr Kmita (zm. 1409) w dzisiejszym świecie.
![]() Szreniawa | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
1348 |
Data śmierci |
1409 |
Ojciec | |
Matka |
Katarzyna |
Żona |
Hanna |
Dzieci |
Mikołaj Kmita, Piotr Lunak Kmita i Piechna |
Piotr Kmita z Wiśnicza herbu Szreniawa (ur. w 1348, zm. w 1409) – wojewoda krakowski (1406–1409), sandomierski (1401–1406); kasztelan lubelski (1385–1401); starosta; sanocki (1391–1398), łęczycki i sieradzki.
Jego ojcem był Jan Kmita (ur. ok. 1330, zginął w 1376 w Krakowie) – starosta sieradzki, krakowski, generalny ruski, i Katarzyna Kmita.
Piotr Kmita był właścicielem Hyżnego terenów Dynowa, po jego śmierci odziedziczył je jego syn Piotr Lunak Kmita, który ożenił się Zofią Rzeszowską (1430–1448), i w 1429 roku wydał w Dynowie dokument dotyczący lokalizacji wsi Kąkolówka.
Z żoną Hanną miał dwóch synów: Mikołaj KmitaMikołaja z Wiśnicza i Dubiecka (od 1433 kasztelana przemyskiego, zm. 1447), który poślubił Małgorzatę Michałowską Kurozwęcką (córkę Mikołaj z MichałowaMikołaja z Michałowa zw. Białuchą), i Piotra Lunaka Kmitę – podczaszego sandomierskiego (zm. 1430 r.), ożenionego z Katarzyną Rzeszowską, oraz córkę Piechnę z Zarszyna, pierwszą żonę Krystyn II z Koziegłów (zm. 1437)Krystyna II z Koziegłów[1].
Jego wnukiem był Dobiesław Kmita i Jan Kmita – synowie Mikołaja Kmity kasztelana przemyskiego i Małgorzaty Michałowskiej Kurozwęckiej.
W 1401 roku był sygnatariuszem unii wileńsko-radomskiej[2].