W dzisiejszym świecie Plac Centralny im. Ronalda Reagana w Krakowie to powracający temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę. Od początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Plac Centralny im. Ronalda Reagana w Krakowie był przedmiotem badań i analiz zarówno przez naukowców, ekspertów, jak i fanów. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ Plac Centralny im. Ronalda Reagana w Krakowie na kulturę popularną, jego znaczenie we współczesnej historii, czy też powiązanie ze współczesnymi problemami, w tym artykule staramy się zbadać różne aspekty Plac Centralny im. Ronalda Reagana w Krakowie i rzucić światło na jego znaczenie w obecnym kontekście. Poprzez szczegółową analizę i krytyczny wgląd, staramy się zaoferować kompleksowe spojrzenie na Plac Centralny im. Ronalda Reagana w Krakowie i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
Nowa Huta | |
![]() | |
![]() Widok z lotu ptaka, z południa. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Poprzednie nazwy |
plac Centralny |
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
![]() |
Plac Centralny im. Ronalda Reagana – plac we wschodniej części Krakowa, w dzielnicy XVIII Nowa Huta. Powstał jako centrum nowego miasta, Nowej Huty. Jest węzłem komunikacyjnym oraz parkiem, był centrum handlu i usług.
Realizacja budowy rozpoczęła się w 1949 roku. Autorami koncepcji architektonicznej byli Tadeusz Ptaszycki oraz Marta i Janusz Ingardenowie. Z założenia miało to być centrum miasta idealnego z gwieździście rozchodzącymi się szerokimi alejami. Zaplanowano go po północnej stronie dawnego, średniowiecznego szlaku handlowego i traktu z Krakowa do Sandomierza i dalej na wschód.
Z trzech stron otoczony budynkami mieszkalnymi z punktami usługowymi i handlowymi na parterach. Po stronie południowej miał powstać teatr, a za nim, na Łąkach Nowohuckich – zalew. Pośrodku Placu miał stanąć obelisk. Pomysł został jednak zaniechany w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, po włączeniu Nowej Huty do Krakowa.
W latach osiemdziesiątych rozpoczęto w okolicy Placu budowę Nowohuckiego Centrum Kultury. NCK miało być jednym z największych domów kultury w Polsce. W 2004 roku Rada Miasta Krakowa przeznaczyła milion złotych na modernizację Placu Centralnego. Teoretycznie miał zostać przywrócony wygląd Placu sprzed 55 lat. Wykonano w środku deptak z ławkami, zmodernizowano zieleń, pojawiły się ławki, kosze na śmieci, stylowe ogrodzenia zieleni. Na Aleję Róż, jak i na Plac powróciły lampy kandelabrowe.
8 września 2004 roku radni z Rady Miasta Krakowa zmienili nazwę placu, dodając do jego nazwy patrona – Ronalda Reagana. Początkowo planowano usunięcie z nazwy słowa „Centralny”, ale wskutek działań Komitetu Obrony Nazwy Placu Centralnego, założonego przez mieszkańców oraz niektórych radnych miasta i radnych nowohuckich dzielnic, zmiana ograniczyła się do dodania patrona.
Charakterystycznymi elementami Placu Centralnego renesansowe rozwiązania architektoniczne: witryny sklepowe w formie arkad, loggie, zdobienia elewacji.
Z Placu Centralnego symetrycznie, w układzie gwiaździstym, wychodzi pięć ulic:
Plac otaczają cztery osiedla oraz niezabudowany skwer:
Usytuowane jest po wschodniej stronie Placu. W ciągu handlowym znajdował się znany w Krakowie dom Mody Polskiej oraz sklep ze słodyczami „Markiza” po którym ocalał jedyny obecnie na Placu neon.
Północno-wschodnia część Placu. Znajdują się tam takie obiekty jak Cepelix (dawna Cepelia), bank (dawniej restauracja „Arkadia”), dawny sklep „Jubilera”.
Północno-zachodnia część. Znajdowała się tam księgarnia Skarbnica obecnie na jej miejscu działają: restauracja i apteka.
Zachodnia część. Znajduje się tam m.in. kwiaciarnia a w miejscu dawnego, stylowo wyposażonego lokalu klubu prasy i książki MPiK oraz księgarni, znajduje się sklep spożywczy.
Po południowej stronie placu. Nie jest zabudowany. Znajduje się tam pomnik Solidarności. Jest traktowana jak park połączony z nowohuckimi Łąkami i mający rozległy widok z wiślanej skarpy na dolinę rzeki oraz Pogórze Wielickie.