Plaża Juno
Temat Plaża Juno jest dziś niezwykle ważny, ponieważ wpływa na różne aspekty codziennego życia. W całej historii Plaża Juno był przedmiotem debat i badań, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od polityki po kulturę. W tym artykule zagłębimy się w znaczenie Plaża Juno, jego ewolucję w czasie i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych kontekstach i to, jak ukształtował sposób, w jaki wchodzimy w interakcję z otaczającym nas światem. Ponadto zbadamy możliwe przyszłe implikacje Plaża Juno i to, w jaki sposób jego zrozumienie może przyczynić się do rozwoju społeczeństwa.
| II wojna światowa, front zachodni, lądowanie w Normandii | |||
 Kanadyjscy żołnierze na plaży „Juno” | |||
| Czas |
6 czerwca 1944 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
przyczółek od Courseulles-sur-Mer na zachodzie, a Saint-Aubin-sur-Mer | ||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | |||
| Wynik |
zwycięstwo aliantów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Francji  | |||
 49°25′05″N 1°10′35″W/49,418056 -1,176389
| |||
Plaża „Juno” – kryptonim jednego z miejsc lądowania wojsk alianckich w Normandii, w północnej Francji, 6 czerwca 1944.
Odcinek plaży rozciągał się pomiędzy Courseulles-sur-Mer na zachodzie a Saint-Aubin-sur-Mer na wschodzie. Zgodnie z przyjętymi kryptonimami położony był pomiędzy plażami „Gold” i „Sword”, i podzielony na trzy sektory: „Love”, „Mike” ,"Nan”. Zadanie zdobycia plaży przypadło kanadyjskiej 3 Dywizji Piechoty w sile 15 tys. ludzi.
Przebieg bitwy
Obrona
Odcinka plaży „Juno” broniła niemiecka 716 Dywizja Piechoty w sile ok. 7700 ludzi pod dowództwem gen. Wilhelma Richtera, dysponująca 11 bateriami dział kal. 155 mm i 9 bateriami armat kal. 75 mm. Rejon natarcia umocniony był bunkrami, zasiekami z drutu kolczastego oraz polami minowymi na lądzie i w wodzie.
Natarcie
Głównym celem nacierających oddziałów było uchwycenie przyczółka w wyznaczonym rejonie i nawiązanie kontaktu z wojskami brytyjskimi lądującymi na plaży „Gold”. W ciągu godziny od wylądowania jednostki kanadyjskie przełamały opór przeciwnika i rozpoczęły szybki marsz w głąb lądu. Do południa 6 czerwca cała 3 Dywizja znalazła się na brzegu przy stratach własnych 340 poległych i 739 rannych. Kanadyjczycy na plaży Juno posunęli się najdalej w głąb lądu ze wszystkich jednostek walczących w D-Day.
Zobacz też
Uwagi
Bibliografia
- Stephen E. Ambrose: D-Day 6 czerwca 1944. Warszawa: Wydawnictwo Magnum, 1999. ISBN 978-83-89656-43-8.