Pneumatologia
W dzisiejszym świecie Pneumatologia pozostaje tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Z biegiem czasu jego znaczenie wzrosło i wpłynęło na różne sektory społeczeństwa. Od poziomu osobistego do poziomu zawodowego, Pneumatologia okazał się kluczowym punktem, którego nie można zignorować. Jego wpływ rozprzestrzenił się na wszystkie zakątki świata, dotykając ludzi w każdym wieku, kulturach i warunkach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Pneumatologia oraz to, jak ukształtował i nadal kształtuje naszą rzeczywistość.
Pneumatologia lub teologia Ducha Świętego (gr. pneuma – duch, logos – słowo, nauka) – dział teologii dogmatycznej, nauka o Duchu Świętym, Jego osobie, naturze i działaniu.
Bada m.in. relacje łączące Ducha Świętego z pozostałymi osobami Trójcy Świętej, problem Jego osobowości i pośrednictwa zbawczego, obecność i działanie Ducha Świętego w świecie, Kościele, kościelnym poznawaniu i przekazywaniu wiary, w otwarciu Kościoła na znaki czasu i działalności misyjnej oraz obecność i działanie w życiu Maryi, wierzących, wyznawców innych religii oraz niewierzących.
Podstawowe źródła pneumatologii stanowią: Pismo Święte, Tradycja, zmysł wiary (sensus fidei) ludu Bożego oraz doświadczenia w życiu jednostek i wspólnot chrześcijańskich.
Inne znaczenia
- nauka o wszystkich duchach i aniołach oraz duszach ludzkich odłączonych od ciała[1];
- w filozofii, nauka o duszy ludzkiej, zwłaszcza duszy wegetatywnej i zmysłowej (termin używany przed wprowadzeniem nazwy "psychologia");
- we współczesnej psychologii dialogu, wiedza odnosząca się do samej istoty człowieka.
Przypisy
Bibliografia
- Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań: Pallottinum, 1994, ISBN 83-7014-221-4
- Zdzisław Kijas, Traktat o Duchu Świętym i łasce, Dogmatyka, t. 4, Warszawa: Więź, 2010, ISBN 978-83-603-5696-8
- Antoni Nadbrzeżny, Pneumatologia, Encyklopedia Katolicka, t. 15, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 2011, ISBN 978-83-7306-518-5