Polskie Archiwum Wojenne

Poniższy artykuł poruszy temat Polskie Archiwum Wojenne, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków do chwili obecnej Polskie Archiwum Wojenne odegrał fundamentalną rolę w różnych dziedzinach, od polityki po kulturę popularną. Na przestrzeni lat Polskie Archiwum Wojenne ewoluowało i nabrało różnych znaczeń i konotacji, co zaowocowało dużą różnorodnością opinii na ten temat. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy Polskie Archiwum Wojenne, a także jego wpływ na życie codzienne i ogólnie społeczeństwo.

Zarząd Polskiego Archiwum Wojennego w 1915

Polskie Archiwum Wojenne powstało podczas I wojny światowej na początku 1915 w Wiedniu. Jego założyciele za cel przyjęli gromadzenie pamiątek i dokumentów dla sprawy polskiej oraz dotyczącego udziału Polaków w walkach. W zawiązanym Komitecie PAW zasiedli wybitni przedstawiciele nauki polskiej: prof. Oswald Balzer, ks. bp Władysław Bandurski, dr Kazimierz Chłędowski, prof. Kazimierz Kostanecki, prof. Kazimierz Twardowski, a przewodniczącym zarządu został Władysław Semkowicz. Do składu zarządu w 1915 weszli Stefan Vrtel, Jan Bystroń, Leopold Wołowicz, Marian Janelli, Antoni Cieszyński, Władysław Witwicki, Jan Rutkowski, Mieczysław Kwiatkowski, Ida Wieniewska, Aniela Wolańska, Teodor Nacher, Stefan Mękarski. W pierwszym półroczu działalności PAW zgromadziło spory zbiór. W Wiedniu Archiwum ulokowano przy Wallnerstrasse 1a.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Polskie Archiwum Wojenne. „Nowości Illustrowane”. Nr 39, s. 6, 25 września 1915.