W tym artykule omówimy Porcupine Tree, temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Dzięki bogatej i złożonej historii Porcupine Tree jest obiektem zainteresowania w różnych dziedzinach, od nauki i technologii po kulturę i społeczeństwo. Przez lata Porcupine Tree wywołał znaczące debaty, kontrowersje i postępy, odgrywając kluczową rolę w sposobie, w jaki rozumiemy i doświadczamy otaczającego nas świata. W tym artykule przyjrzymy się bliżej różnym aspektom Porcupine Tree, badając jego pochodzenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() Porcupine Tree w Krakowie (2007) | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek |
ambient[1], art rock[1], rock alternatywny[1][2], indie rock[1], post-rock[1], rock eksperymentalny[1], muzyka eksperymentalna[1], rock progresywny[1][2][3][4], metal progresywny[3], rock psychodeliczny[4], hard rock[4] |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Japan, No-Man, I.E.M., Bass Communion, Blackfield, Continuum, Opeth, O.S.I. |
Skład | |
Steven Wilson – śpiew, gitara (1987–2010, 2021–) Richard Barbieri – instrumenty klawiszowe (1993–2010, 2021–) Gavin Harrison – perkusja (2002–2010, 2021–) | |
Byli członkowie | |
Chris Maitland – perkusja, śpiew (1993–2002) Colin Edwin – gitara basowa (1993–2010) | |
Współpracownicy | |
John Wesley – gitara, śpiew (2002–2010) Randy McStine – gitara, śpiew (2022-) Nate Navarro – gitara basowa (2022-) | |
Strona internetowa |
Porcupine Tree – brytyjski zespół muzyczny grający rocka progresywnego założony w Londynie w 1987 przez Stevena Wilsona.
Muzyka grupy początkowo przypominała niektórym twórczość Pink Floyd z „kosmicznego” okresu, lecz brzmiała znacznie nowocześniej. Nawet na pojedynczych płytach potrafiła przekraczać gatunki dotykając niezliczonych stylów muzycznych – bywała zarówno nastrojowa, relaksująca i stonowana, jak również, zwłaszcza na nowszych płytach, dynamiczna i ostra. W dorobku grupy nie brakuje tak kilkunastominutowych, kompozycyjnie i brzmieniowo rozbudowanych utworów bliskich rockowi eksperymentalnemu, jak i niezliczonych prostych piosenek opartych na kilku akordach gitary akustycznej i chwytliwej melodii wokalu. W dyskografii Porcupine Tree widoczne są także odwołania do niemal wszystkich gatunków muzycznych – od muzyki poważnej (Oceans Have No Memory) i jazzu (Don’t Hate Me) poczynając, przez elektronikę i ambient (np. albumy Voyage 34 oraz Signify), a na ekstremalnym metalu kończąc (ostatnie albumy). Członkowie grupy niekiedy nieco żartobliwie czerpali z narkotycznych doświadczeń muzyków lat 60. XX w. (Voyage 34).
Grupa nagrywała płyty długogrające przeciętnie co dwa-trzy lata i często koncertowała, także w Polsce, która była jednym z pierwszych krajów świata, gdzie Porcupine Tree zdobyło szerszą popularność, na długo zanim zespół podpisał kontrakt z wielką wytwórnią Lava/Atlantic. Później zespół wydawał swoje płyty w wytwórni Roadrunner Records.
Muzycy grupy poświęcają się też licznym pobocznym projektom, szczególnie dorobek Stevena Wilsona jest imponujący – wydaje płyty pod takimi szyldami jak No-Man, pop-rockowy Blackfield, ambientowe Bass Communion i Continuum czy awangardowy I.E.M.
W 2007 promując swoją najnowszą płytę muzycy Porcupine Tree trzykrotnie wystąpili w Polsce. 6 lipca zagrali w warszawskiej „Stodole”, dzień później w Hali „Wisły” w Krakowie, gdzie ostatni album „Fear of a Blank Planet” zagrany został w całości w takiej samej kolejności utworów, jak na płycie. 28 listopada zespół powrócił na trzeci występ w poznańskiej „Arenie”, podczas którego zafundował fanom szerszą niż zwykle retrospektywę materiału z wcześniejszych albumów.
14 września 2009 ukazał się album grupy „The Incident”. Jeszcze we wrześniu rozpoczęła się amerykańska część trasy koncertowej promującej najnowsze wydawnictwo. Europejska część trasy, w ramach której grupa wystąpiła 28 października w Hali Orbita we Wrocławiu, rozpoczęła się w październiku. W czasie europejskiej serii koncertów, występy Porcupine Tree otwierali tacy artyści jak: Stick Men, Katatonia, Robert Fripp oraz Rose Kemp (m.in. we Wrocławiu). Podczas tej trasy każdy koncert był podzielony na dwie części: w pierwszej grano cały nowy album, w drugiej starsze utwory.
W kwietniu 2013 zespół oficjalnie zawiesił działalność na czas nieokreślony ze względu na poświęcenie się Stevena Wilsona swojej solowej karierze[5].
1 listopada 2021 zespół ogłosił powrót w składzie: Wilson, Barbieri, Harrison. Zapowiedziano wydanie 24 czerwca 2022 nowej płyty – Closure/Continuation[6].
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
US [7] |
SWE [8] |
NOR [9] |
NLD [10] |
FRA [11] |
FIN [12] |
UK [13] |
POL [14] |
DEU [15] |
CHE [16] | ||||
1992 | On the Sunday of Life...
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
1993 | Up the Downstair
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
1995 | The Sky Moves Sideways
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
1996 | Signify
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
1999 | Stupid Dream
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
2000 | Lightbulb Sun
|
– | – | – | – | – | – | 161 | – | – | – | ||
2002 | In Absentia
|
– | – | – | – | 143 | – | – | 47 | 64 | – | ||
2005 | Deadwing
|
132 | 26 | – | 56 | 100 | – | 113 | 9 | 52 | – | ||
2007 | Fear of a Blank Planet
|
59 | 38 | 34 | 13 | 70 | 16 | 31 | 11 | 21 | 41 | ||
2009 | The Incident
|
25 | 23 | 19 | 5 | 35 | 11 | 23 | 5 | 17 | 20 | ||
2022 | Closure/Continuation
|
90 | 13 | 25 | 1 | – | 2 | 2 | 5 | 1 | 1 | ||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UK [17] |
DEU [15] | ||||||||
1992 | Voyage 34 | — | — | – | |||||
1993 | Voyage 34: Remixes | — | — | – | |||||
1994 | Moonloop | — | — | The Sky Moves Sideways | |||||
1996 | Waiting | — | — | Signify | |||||
1999 | Piano Lessons | 164 | — | Stupid Dream | |||||
Stranger by the Minute | 138 | — | |||||||
Pure Narcotic | 175 | — | |||||||
2000 | Four Chords That Made a Million | 95 | — | Lightbulb Sun | |||||
Shesmovedon | 93 | — | |||||||
2005 | Lazarus | — | 91 | Deadwing | |||||
"—" pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [18] |
CHE [16] |
NLD [10] |
DEU [15] |
UK [13] |
SWE [19] | ||||
1994 | Spiral Circus (CS)
|
– | – | – | – | – | – | ||
1997 | Coma Divine – Recorded Live in Rome (CD)
|
– | – | – | – | – | – | ||
2003 | XM (CD)
|
– | – | – | – | – | – | ||
2004 | Warszawa (CD)
|
– | – | – | – | – | – | ||
2005 | XMII (CD)
|
– | – | – | – | – | – | ||
2006 | Rockpalast (2CD)
|
– | – | – | – | – | – | ||
Arriving Somewhere... (2DVD/2CD)
|
36 | – | – | – | – | 18 | |||
2008 | We Lost the Skyline (CD)
|
– | – | – | – | – | – | ||
2009 | Ilosaarirock (CD)
|
– | – | – | – | – | – | ||
2010 | Anesthetize (DVD/Blu-ray/2CD)
|
– | – | – | 74 | – | 6 | ||
Atlanta (CD)
|
– | – | – | – | – | – | |||
2012 | Octane Twisted (2CD)
|
– | 86 | 68 | 77 | 70 | – | ||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
FRA [11] |
DEU [15] |
FIN [12] | |||||||
1994 | Moonloop
|
– | – | – | |||||
Staircase Infinities
|
– | – | – | ||||||
2003 | Futile
|
– | – | – | |||||
2007 | Nil Recurring
|
114 | 100 | 5 | |||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Reżyseria |
---|---|---|
1999 | „Piano Lessons” | Mike Bennion[20] |
2002 | „Strip The Soul” | – |
„Wedding Nails” | Lasse Hoile[21][22][20] | |
2003 | „Blackest Eyes” | |
2005 | „Lazarus” | |
2007 | „Fear Of A Blank Planet” | |
„Way Out Of Here” | ||
2008 | „Normal” | |
2009 | „Time Flies” | |
2010 | „Bonnie the Cat” | Przemyslaw Vshebor[23] |