Pozycja anatomiczna człowieka
W tym artykule omówiono temat Pozycja anatomiczna człowieka z szerokiej i zróżnicowanej perspektywy, badając różne aspekty i punkty widzenia związane z tym tematem. Od jego powstania do dzisiejszego znaczenia, poprzez jego implikacje w różnych obszarach, ten artykuł będzie miał na celu przedstawienie pełnej i szczegółowej wizji Pozycja anatomiczna człowieka. Poprzez dogłębną i rygorystyczną analizę ma zaoferować czytelnikowi pełny przegląd, który pozwoli mu zrozumieć znaczenie i zakres Pozycja anatomiczna człowieka w dzisiejszym społeczeństwie. Ponadto zostaną omówione możliwe wyzwania i możliwości związane z tym tematem, a także rekomendacje i perspektywy na przyszłość.
Pozycja anatomiczna człowieka – położenie ciała człowieka według określonego wzoru. W oparciu o pozycję anatomiczną powstały miana położenia i kierunku, płaszczyzny i osie ciała.
Położenie ciała człowieka w pozycji anatomicznej
- postawa stojąca, wyprostowana
- kończyny górne zwisające swobodnie po obu stronach tułowia
- powierzchnie dłoniowe zwrócone do przodu
- głowa i wzrok zwrócone do przodu
- usta zamknięte
- pięty złączone
- śródstopie wraz z palcami odwiedzione nieco na zewnątrz
Płaszczyzny ciała człowieka
- czołowa (łac. planum frontale)
- strzałkowa (łac. planum sagittale)
- poprzeczna (łac. planum horizontale)
Osie ciała człowieka
- pionowa (łac. axis verticalis) – na przecięciu płaszczyzny czołowej i strzałkowej
- poprzeczna (pozioma) (łac. axis transversalis) – na przecięciu płaszczyzny czołowej i poprzecznej
- strzałkowa (łac. axis sagittalis) – na przecięciu płaszczyzny strzałkowej i poprzecznej
