Preboot Execution Environment

Obecnie Preboot Execution Environment stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem wielu ludzi na całym świecie. Jego znaczenie rozszerzyło się na różne obszary, od nauki i technologii po kulturę i rozrywkę. Preboot Execution Environment przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów, wywołując żarliwe debaty i ciągły przepływ informacji i aktualności. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Preboot Execution Environment i zbadamy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od jego początków po wpływ na teraźniejszość, poprzez możliwe prognozy na przyszłość, zanurzymy się w dogłębnym badaniu, które pomoże nam lepiej zrozumieć to zjawisko tak obecne w naszych czasach.

Preboot Execution Environment (PXE) – rozwiązanie w technice komputerowej, umożliwiające uruchomienie na komputerze systemu operacyjnego, mimo że nie jest on na nim zainstalowany. Komputer taki nie musi posiadać żadnych urządzeń mogących przechowywać system (takich jak dysk twardy, stacja dyskietek, napęd CDROM, dyski USB, czy inne).

PXE to tryb pracy, w którym komputer wyposażony w specjalną kartę sieciową łączy się z serwerem obsługującym protokoły Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) i Trivial File Transfer Protocol (TFTP), i z niego pobiera system operacyjny.

Etapy działania

Działanie PXE składa się z kilku etapów:

  • Po włączeniu komputera uruchamia się procedura startowa BIOS z pamięci karty sieciowej (zazwyczaj jest to pamięć typu Flash). Program ten próbuje znaleźć w lokalnej sieci serwer DHCP.
  • Od serwera otrzymuje swój adres IP oraz nazwę pliku z programem, przechowywanego na serwerze.
  • Otrzymawszy adres IP, PXE pobiera z serwera protokołem TFTP wskazany plik. Procedura startowa ma do dyspozycji bardzo mało pamięci, dlatego pobierany plik nie zawiera systemu operacyjnego, a jedynie krótki program rozruchowy (ang. bootstrap, boot loader).

Zobacz też