W tym artykule zajmiemy się tematem Preegzystencja i zbadamy jego różne aspekty. Preegzystencja to temat o ogromnym znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ wpływa na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule przeanalizujemy jego pochodzenie, ewolucję w czasie i wpływ na różne obszary. Ponadto zbadamy różne perspektywy, które istnieją wokół Preegzystencja, w celu zaoferowania kompletnej i wzbogacającej wizji na ten temat. Poprzez wielowymiarowe podejście staramy się zaoferować naszym czytelnikom szeroką i szczegółową wizję Preegzystencja, aby zachęcić do refleksji i debaty na temat tak aktualnego dzisiaj tematu.
Preegzystencja (przedistnienie) – wiara w istnienie duszy przed poczęciem człowieka.
Różne religie odnoszą się na rozmaite sposoby do tego poglądu.
W hinduizmie wiara w przedistnienie jest powszechna. Stanowi jeden z najważniejszych elementów owej religii. Święte pisma hinduizmu mówią o tym bardzo otwarcie. Duchowni hinduscy również głoszą wiarę w predestynację. Wiąże się to przede wszystkim z reinkarnacją.
Choć buddyści wykorzystują koncepcję reinkarnacji, ma ona w ich rozumieniu niewiele wspólnego z preegzystencją, gdyż buddyści nie wierzą w ogóle w istnienie duszy.
W chrześcijaństwie idea ta była popierana przez Orygenesa. Według niej Bóg stworzył na początku świata określoną liczbę dusz. Wszystkie z wyjątkiem duszy Jezusa Chrystusa zgrzeszyły, ale w różnym stopniu. Te, które miały najmniej grzechów, zostały aniołami, te, które najwięcej, diabłami. Te, które miały pośrednią liczbę grzechów, otrzymały ludzkie ciała. Idea ta została potępiona przez Kościół Powszechny na II soborze w Konstantynopolu w roku 553. Preegzystencja była również elementem wiary chłystów.
Słowianie wierzyli, że dusza ludzka istnieje przed narodzinami i przylatuje w dniu narodzin do łona matki pod postacią ptaka: bociana (wiosna, lato) bądź lelka (jesień, zima)[1]