Prosper Mérimée

W dzisiejszym świecie Prosper Mérimée zyskał duże znaczenie w różnych kontekstach, generując znaczący wpływ na społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Prosper Mérimée przykuł uwagę naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, stając się tematem debat i analiz w różnych obszarach. Aby zrozumieć wpływ, jaki Prosper Mérimée ma na nasze codzienne życie, konieczne jest zbadanie jego różnych aspektów i wymiarów, a także zbadanie jego ewolucji w czasie. W ten sposób możemy zrozumieć jego znaczenie i konsekwencje w naszej obecnej rzeczywistości.

Prosper Mérimée
Ilustracja
Prosper Mérimée
Data i miejsce urodzenia

28 września 1803
Paryż

Data i miejsce śmierci

23 września 1870
Cannes

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

literatura, dramat, archeologia

Ważne dzieła
podpis
Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

Prosper Mérimée (ur. 28 września 1803 w Paryżu, zm. 23 września 1870 w Cannes) – francuski dramaturg, historyk, archeolog i pisarz.

Życiorys

Pochodził z zamożnej rodziny. Studiował prawo, języki obce i literaturę. Był członkiem Akademii Francuskiej, a także senatorem i inspektorem generalnym zabytków historycznych.

Twórczość

Prosper Mérimée w młodości był związany z czasopismem literackim Globe. Debiutował w 1822 roku dramatem Cromwell (1822), następnie opublikował zbiór dramatów pt. Teatr Klary Gazul (1825), prezentując swoje dzieła jako odkryte przez siebie utwory nieznanych osób. Przedstawił w nim krytykę arystokracji i kleru. W 1828 roku opublikował dramat Żakeria, w którym przedstawił dzieje buntu chłopskiego z 1358 roku. W 1829 roku opublikował swoją jedyną powieść Kronika z czasów Karola IX, wyrażającą protest przeciwko fanatyzmowi. Sławę jednak przyniosły mu nowele i opowiadania. Początkowo były publikowane na łamach czasopism literackich, następnie zebrane m.in. w tomach Mozaika (1833) i Kolomba (1840). Do najgłośniejszych należą Wenus z Ille (1837), Mateo Falcone (1829), Colomba (1840), Lokis (1869) oraz Carmen (1845), na podstawie której Georges Bizet stworzył słynną operę o tym samym tytule.

Mérimée był też tłumaczem literatury rosyjskiej, zwłaszcza dzieł Aleksandra Puszkina, a także utworów hiszpańskich i angielskich.

Po śmierci opublikowano również jego obfitą korespondencję: Listy do nieznajomej (1874) i Dzieje drugiego cesarstwa (1881).

Wybrane opowiadania

Ekranizacje

 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Prospera Mériméego.

Linki zewnętrzne