W dzisiejszym świecie Przeginia (herb szlachecki) to temat, który zyskał ogromne znaczenie i wzbudził zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Przeginia (herb szlachecki) jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Na przestrzeni dziejów Przeginia (herb szlachecki) odgrywał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, a jego znaczenie pozostaje oczywiste we współczesnym świecie. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Przeginia (herb szlachecki) i zbadamy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
Przeginia (Przegonia) – polski herb szlachecki.
W polu czerwonym między dwoma półksiężycami złotymi, barkami ku sobie w słup taki sam miecz na opak w słup, w klejnocie pół smoka ziejącego ogniem, na którym prostopadle do paszczy taki sam miecz i półksiężyce jak na tarczy
Znany jest zapis z 1398 i jedna pieczęć średniowieczna z 1421 i 1424 Piotra Wolframa, kanonika krakowskiego.
Herb ten uważany jest za odmianę herbu Ostoja ze względu na podobieństwo i miejsce występowania.
Bartkowski, Bątkowski, Blizicki, Bortkiewicz, Bratkowski, Domaracki, Dulski, Dyako, Dzwonkowski, Epimach, Fiedorowicz, Głodowski, Gołuski, Hryncewicz, Hryniewicki, Hryniewiecki, Hrynkiewicz, Huba, Hube, Kowalikowski, Kowalkowski, Kryński, Kryski, Ktahelski, Lisowski, Lissowski, Nićwieciński, Niewieściński, Nikonowicz, Odloczyński, Piechowicz, Plewaka, Plewako, Przegaliński, Przegon, Przegoń, Przepałkowski, Przezdomski, Sieracki, Strzegocki, Wietrzyński, Wolfram, Zakobielski, Zołczycki, Zwiartowski, Zwonkowski, Żołczycki, Żółcic.