Próba terroru

Obecnie Próba terroru jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Próba terroru stał się kluczowym punktem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo. Opinie i perspektywy na temat Próba terroru są różnorodne i zmieniają się, co czyni go ekscytującym i stale rozwijającym się tematem. W tym artykule zbadamy różne aspekty Próba terroru, od jego dzisiejszych początków i wpływu, po możliwe przyszłe implikacje, jakie może mieć. Ponadto przeanalizujemy różne punkty widzenia i argumenty w tej sprawie, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję Próba terroru.

Próba terroru
Experiment in Terror
Gatunek

thriller, neo-noir

Rok produkcji

1962

Data premiery

13 kwietnia 1962
lipiec 1971[1] (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski, kantoński

Czas trwania

122 min

Reżyseria

Blake Edwards[1]

Scenariusz

Mildred Gordon[1]
Gordon Gordon[1]

Główne role

Glenn Ford
Lee Remick
Stefanie Powers
Ross Martin

Muzyka

Henry Mancini[1]

Zdjęcia

Philip H. Lathrop[1]

Scenografia

Robert Peterson, James M. Crowe

Montaż

Patrick McCormack

Produkcja

Blake Edwards
Don Peters

Wytwórnia

Geoffrey-Kate Productions[1]

Dystrybucja

Columbia Pictures

Próba terroru (ang. Experiment in Terror) – amerykański thriller z 1962 roku w reżyserii Blake’a Edwardsa na podst. powieści Operacja Terror Mildred i Gordona Gordonów.

Fabuła

Kasjerka banku w San Francisco, Kelly Sherwood, wróciwszy późno w nocy do domu, zastaje w swoim garażu zamaskowanego mężczyznę. Nieznajomy zawiadamia ją, że planuje napad na bank, a na realizatorkę tego skoku wybrał właśnie ją. Jeżeli odmówi lub zwróci się do policji, zagrożone będzie życie jej i jej siostry, uczennicy Toby. Kelly porozumiewa się szybko z FBI. Sprawa zostaje powierzona agentowi Johnowi Ripleyowi, który nawiązuje romans z rzeźbiarką Nancy. Kiedyś była ona kochanką złodzieja Reda Lyncha, a teraz zamierza ostrzec FBI. Zanim jednak to następuje, Lynch morduje ją. Kelly nękana przez Lyncha serią pogróżek telefonicznych, udaje, że zgadza się na jego propozycję. W dniu rabunku Lynch porywa Toby, lecz FBI odnajduje jego kryjówkę i uwalnia dziewczynę. Pod ścisłą strażą policji Kelly udaje się na mecz baseball'owy, gdzie ma wręczyć Lynchowi skradzione pieniądze. Zmuszony do ujawnienia się, Lynch podejmuje desperacką próbę ucieczki, ale ginie, osaczony przez policję na pustym stadionie[2].

Obsada

  • Glenn Ford – John „Rip” Ripley
  • Lee Remick – Kelly Sherwood
  • Stefanie Powers – Toby Sherwood
  • Ross Martin – Garland Humphrey „Red” Lynch
  • Roy Poole – Brad
  • Ned Glass – Popcorn
  • Anita Loo – Lisa Soong
  • Patricia Huston – Nancy Ashton
  • Gilbert Green – agent specjalny
  • Clifton James – kpt. Moreno
  • Al Avalon – facet śledzący Kelly
  • William Bryant – Chuck
  • Dick Crockett – agent FBI #1
  • James Lanphier – właściciel mieszkania
  • Warren Hsieh – Joey Soong
  • Sidney Miller – pijak
  • Clarence Lung – adwokat Yung
  • Frederic Downs – Welk
  • Sherry O’Neil – Edna
  • Mari Lynn – Penny
  • Harvey Evans – Dave
  • William Sharon – Raymond Burkhart
  • Don Drysdale – on sam

Wersja polska

Wersja polska: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
Reżyseria: Zofia Dybowska-Aleksandrowicz[1]
Dialogi polskie: Jan Moes
Dźwięk: Zdzisław Siwecki
Montaż: Anna Szatkowska
Kierownictwo produkcji: Tadeusz Simiński
Wystąpili:

Źródło:[2]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Idziemy do kina. „Film”. 265, s. 5, 1971-06-27. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  2. ↑ a b Zbigniew Dolny: Rok 1971. Polski-dubbing.pl, 2008-06-21. . (pol.).

Linki zewnętrzne

Filmy w reżyserii Blake’a Edwardsa
cykl Różowa Pantera
Lata 50.
Lata 60.
Lata 70.
Lata 80.
Lata 90.