W dzisiejszym świecie RZRA Liwiec odgrywa istotną rolę w codziennym życiu ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to źródło inspiracji, przedmiot badań czy odniesienie historyczne, RZRA Liwiec to temat, który nigdy nie przestaje zaskakiwać i fascynować tych, którzy zagłębiają się w jego rozległy wszechświat. Przez lata RZRA Liwiec przykuł uwagę badaczy, artystów, naukowców i miłośników wiedzy, którzy poświęcili wiele godzin na naukę i kontemplację, aby zrozumieć jego znaczenie w społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty RZRA Liwiec i odkryjemy, jak wpłynął on na różne obszary ludzkiego życia.
Dane podstawowe | |
Producent | |
---|---|
Przeznaczenie |
praca w zintegrowanym systemie dowodzenia artylerii |
Historia | |
Data konstrukcji |
2002–2006 |
Lata produkcji |
2009–2018 |
Lata używania |
od 2009 |
Dane techniczne | |
Zasięg |
20/40/80 km |
Apertura pionowa |
0˚–20˚ |
Apertura pozioma |
90˚ (przy zmianie ustawienia do 270º) |
Pasmo |
C (NATO G) |
Platforma | |
Użytkownicy | |
![]() |
RZRA Liwiec – Radiolokacyjny Zestaw Rozpoznania Artyleryjskiego produkcji PIT-Radwar S.A, zainstalowany na podwoziu Jelcz P.662D.43.
Pozwala wykrywać stanowiska artylerii lufowej i rakietowej przeciwnika oraz korygować ognień własnych środków ogniowych[1].
Prototyp zaprojektowano i wykonano w latach 2002–2006. Był on zabudowany na czteroosiowym podwoziu Jelcz 862. W 2007 roku na salonie MSPO w Kielcach został wyróżniony nagrodą Defender[2]. Trzy zestawy z partii próbnej dostarczono Siłom Zbrojnym w latach 2009-2010. 21 stycznia 2013 roku podpisano umowę o wartości 17,5 mln zł na dostawę siedmiu egzemplarzy seryjnych[3]. Dostawy zakończono w 2018 roku[4]. Seryjne radary oparte są na podwoziu Jelcz P.662D.43 6×6[3].
Trzy zestawy z partii próbnej dostarczono Siłom Zbrojnym w latach 2009-2010, natomiast siedem seryjnych w latach 2017-2018 roku[3]. Wchodzą on po trzy w skład każdego z trzech pułków artylerii, a dziesiąty używany jest w Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia im. gen. Józefa Bema w Toruniu[3].
W latach 2010–2012 jeden zestaw pełnił służbę w Afganistanie w polskiej bazie w prowincji Ghazni[4].