Motyw Raúl González (chodziarz) to taki, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie Raúl González (chodziarz) był przedmiotem debat, dyskusji i badań. Od wpływu na życie codzienne po wpływ na kulturę i politykę, Raúl González (chodziarz) okazał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i różnorodnością. Ponieważ opinie i perspektywy na temat Raúl González (chodziarz) stale ewoluują, ważne jest zbadanie i zrozumienie wszystkich aspektów tego tematu, aby wyrobić sobie świadomą opinię. W tym artykule zagłębimy się w świat Raúl González (chodziarz), aby zbadać jego różne aspekty i odkryć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
Data i miejsce urodzenia |
29 lutego 1952 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Raúl González Rodríguez (ur. 29 lutego 1952 w Rancho Las Lajas, China w stanie Nuevo León[1]) – meksykański lekkoatleta, chodziarz, mistrz i wicemistrz olimpijski.
W 1971 zajął 3. miejsce w chodzie na 10 000 metrów (na bieżni) w mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w Kingston[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium był 20. w chodzie na 50 kilometrów[1]. Zwyciężył w chodzie na 20 kilometrów w igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1974 w Santo Domingo[3]. Na tym samym dystansie zajął 5. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].
W 1977 wygrał po raz pierwszy chód na 50 kilometrów w zawodach Pucharu Świata[4]. W 1978 zajął 2. miejsce w chodzie na 20 kilometrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w Medellín[3]. W tym samym roku ustanowił rekordy świata w chodzie na 30 000 metrów (na bieżni, 2:11:53,4), chodzie na 50 000 metrów (na bieżni, 3:41:38,4) i na 50 kilometrów (na szosie, 3:41:20)[5], wszystkie te rezultaty były najlepszymi w karierze Meksykanina[6]. W 1979 zwyciężył na igrzyskach panamerykańskich w San Juan w chodzie na 50 kilometrów[7].
Podczas igrzysk olimpijskich w 1980 w Moskwie González zajął 6. miejsce w chodzie na 20 km, a chodu na 50 km nie ukończył[1]. W 1981 wygrał po raz drugi zawody Pucharu Świata w chodzie na 50 km[4], a w mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w Santo Domingo był 2. w chodzie na 20 km[2]. W następnym roku zwyciężył w igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w Hawanie w chodzie na 50 km, a na 20 km zajął 2. miejsce[3]. W 1983 po raz trzeci zwyciężył na 50 km w Pucharze Świata[4]. Na igrzyskach panamerykańskich w Caracas w tym samym roku zajął 1. miejsce na 50 km i 2. miejsce na 20 km[7]. Na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach zajął 9. miejsce na 20 km i 5. miejsce na 50 km[8].
Podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles w 1984 odniósł największe triumfy: zdobył złoty medal w chodzie na 50 kilometrów oraz srebrny w chodzie na 20 kilometrów[1]. W 1987 był drugi na 50 km na igrzyskach panamerykańskich w Indianapolis[7], a na mistrzostwach świata w Rzymie zajął na tym dystansie 11. miejsce[9].