Rada Doradców Ekonomicznych (Stany Zjednoczone)

Rada Doradców Ekonomicznych (ang. Council of Economic Advisers, CEA) – organ doradczy, stworzony na mocy Employment Act z 1946 w celu doradzania prezydentowi Stanów Zjednoczonych w obszarze polityki gospodarczej. Jest ona częścią biura decyzyjnego prezydenta i formułuje dużą część polityki gospodarczej Białego Domu.

W szczególności do obowiązków rady należy:

• wspieranie prezydenta i doradzanie mu w przygotowywaniu raportów ekonomicznych
• zbieranie w odpowiednim czasie wiarygodnych informacji dotyczących rozwoju gospodarczego i trendów, zarówno bieżących, jak i przewidywanych, analizowanie i interpretowanie powyższych informacji
• ocena projektów i działań rządu federalnego
• opracowywanie i rekomendowanie prezydentowi polityki gospodarczej wspierającej i promującej wolną konkurencję, przeciwdziałającą wahaniom koniunkturalnym i zmniejszającą ich efekty, oraz utrzymywanie wysokiego poziomu zatrudnienia, produkcji i siły nabywczej
• przeprowadzanie badań i dostarczanie raportów i rekomendacji dotyczących federalnej polityki gospodarczej i ustawodawstwa na zlecenie prezydenta.

Rada składa się z trzech członków mianowanych przez prezydenta, za zgodą Senatu. Każdy z członków powinien odznaczać się ponadprzeciętnymi kwalifikacjami niezbędnymi do skutecznej realizacji wyżej wymienionych celów. Następnie prezydent desygnuje jednego z członków na przewodniczącego.

Do jego oficjalnych obowiązków należy tworzenie opinii wydawanych przez Radę. Pozostali członkowie prowadzą analizy na polu polityki gospodarczej, reprezentują Radę na spotkaniach z innymi agencjami rządowymi i współpracują z przewodniczącym w wydawaniu rad gospodarczych.

Oprócz przewodniczącego i dwóch członków Rada ma do dyspozycji nieco szersze grono ekspertów, składające się z:

• około 10 starszych doradców (zazwyczaj profesorów uniwersyteckich na jedno- lub dwuletnich urlopach)
• około 10 młodszych doradców (najczęściej absolwentów studiów ekonomicznych będący ekspertami w jakiejś dziedzinie)
• 4 statystyków ekonomicznych, którzy wspomagają ekonomistów w interpretacji i identyfikacji danych.

Obecnym przewodniczącym Rady jest Jared Bernstein(inne języki).

Przewodniczącymi Rady w przeszłości byli:

Do innych byłych wpływowych członków Rady należą:

Radę utworzono w 1946 roku. W pierwszych 7 latach swojego funkcjonowania Rada dokonała pięciu istotnych ulepszeń w amerykańskiej polityce gospodarczej:

• zastąpienie cyklicznego modelu ekonomii modelem wzrostu
• postawienie ilościowych celów dla gospodarki
• wykorzystanie teorii hamulca fiskalnego i budżetu przy pełnym zatrudnieniu
• rozpoznanie potrzeby większej giętkości w opodatkowaniu
• wycofanie się z wyobrażenia o bezrobociu jako problemie strukturalnym poprzez realizację polityki niskiego zagregowanego popytu

W 1949 doszło do dyskusji między ówczesnym przewodniczącym Edwinem Noursem a członkiem Rady Leonem Keyserlingiem. Nourse wierzył, że gospodarka ma wybór między „pistoletami a masłem”, ale Keyserling argumentował, że rozwijająca się gospodarka poradzi sobie z wysokimi wydatkami zbrojeniowymi przy jednoczesnym wzroście poziomu życia. W 1949 Keyserling uzyskał wsparcie wpływowych doradców prezydenta Trumana Deana Achesona i Clarka Clifforda. W efekcie tego Nourse zrezygnował z pozycji przewodniczącego Rady, przestrzegając jednocześnie przed niebezpieczeństwami związanymi z deficytami budżetowymi i wzmożonymi wydatkami na zbrojenia. Przewodniczącym Rady został Keyserling, który następnie wpłynął na wprowadzenie przez prezydenta Trumana polityki Fair Deal i na treść ekonomicznych sekcji 68 Rezolucji Rady Bezpieczeństwa Narodowego, w której napisano, że silniej uzbrojona amerykańska armia nie wpłynie na poziom życia Amerykanów ani na ryzyko zmiany wolnorynkowego charakteru amerykańskiej gospodarki.

Podczas recesji w latach 1953–1954 Rada (pod przewodnictwem Arthura Burnsa) poparła aktywne kontracykliczne podejście do jej zwalczenia. Szczególnie istotnymi punktami w jej programie doradczym były wprowadzanie programu robót publicznych, ułatwienie dostępu do kredytów i obniżenie podatków.

• Niemiecka Rada Ekspertów Ekonomicznych
• szkocka Rada Doradców Ekonomicznych

• Witryna internetowa Rady Doradców Ekonomicznych