W kontekście dzisiejszego społeczeństwa Radonica stał się istotnym tematem, który zasługuje na pogłębienie i analizę. Od początków do dzisiejszego wpływu Radonica wzbudził zainteresowanie ekspertów i osób z różnych dziedzin. W tym artykule podjęto próbę zbadania różnych aspektów Radonica, od jego implikacji ekonomicznych po wpływ na kulturę popularną. W związku z tym zbadane zostaną różne perspektywy, które pomogą nam lepiej zrozumieć rolę, jaką Radonica odgrywa w naszym codziennym życiu. Podobnie zostaną omówione kontrowersje i debaty wokół Radonica, w celu wzbogacenia wiedzy czytelników i wywołania krytycznej refleksji na ten temat.
![]() Stypa. Małorosja. 1877 | |
Dzień |
2.wtorek po Wielkanocy |
---|---|
Typ święta | |
Religie | |
Upamiętnia |
zmarłych |
Znaczenie |
pamięć o zmarłych |
Inne nazwy |
Dzień Zmarłych, Prowody |
Podobne święta |
Radonica – najstarsze święto Słowian, obecnie powielkanocne modlitwy nad grobami za zmarłych, odpowiednik chrześcijańskiego Święta Zmarłych, które obchodzą wyznawcy prawosławia. Według opisów Jana Złotoustego (Jana Chryzostoma) święto Radonica było znane od pradawnych czasów. Nazwa pochodzi od słów „ród” i „radość”.
Zgodnie z kalendarzem juliańskim jest to dziewiąty dzień (zawsze 2.wtorek) po obchodach Świąt Wielkanocy, dzień szczególnej pamięci o zmarłych. Tego dnia wierni odwiedzają groby swoich bliskich i modlą się o ich zbawienie. Rosjanie nazywają Radonicę Paschą tych, co zasnęli w Panu.
Przyjęte jest odwiedzanie cmentarzy i wspominanie zmarłych krewnych. Na cmentarze powinno się przynieść ze sobą malowane jajka i inne wielkanocne potrawy. Tam też odprawia się zaduszkowy posiłek, a część przygotowanych potraw oddaje się ubogim w zamian za modlitwę w intencji duszy zmarłego. Takie żywe obcowanie ze zmarłymi podtrzymuje wiarę na to, że zmarli wciąż są w sercach żywych i po śmierci nie przestają być członkami Cerkwi Boga.