W tym artykule zagłębimy się w Ramipryl, temat, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Aby zapewnić kompleksowy obraz tego problemu, zbadamy różne aspekty związane ze Ramipryl, od jego pochodzenia po obecne implikacje. Podczas podróży, podczas której przeanalizujemy różne aspekty tej tematyki, zamierzamy zaoferować szczegółowe spojrzenie, które pozwoli naszym czytelnikom zrozumieć w szeroki i kompletny sposób znaczenie i wpływ, jaki Ramipryl ma na współczesne społeczeństwo. Prezentując dane, opinie ekspertów i referencje, staramy się zapewnić wzbogacającą wizję, która zachęca do refleksji i debaty na temat Ramipryl.
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C23H32N2O5 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
416,51 g/mol | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
ATC |
C09AA05 C09AX05 C09BA05 C09BB05 C09BB07 C09BX03 C09BX05 C10BX04 C10BX06 C10BX17 | ||||||||||||||
Stosowanie w ciąży |
kategoria D | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Ramipryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) stosowany głównie w terapii nadciśnienia tętniczego.
Jest prolekiem, w organizmie hydrolizuje z wytworzeniem ramiprylatu, który ma długi czas eliminacji, co pozwala na przyjmowanie ramprilu raz na dobę[1].
Ramipryl powoduje zahamowanie działania konwertazy angiotensyny i w efekcie zmniejszenie stężenia angiotensyny II oraz aldosteronu, kompensacyjnie zwiększa się stężenie angiotensyny I oraz reniny. Zostaje zahamowane wydzielanie aldosteronu, co powoduje zwiększenie stężenia jonów potasowych w osoczu. Końcowym efektem jest spadek ciśnienia tętniczego zarówno skurczowego, jak i rozkurczowego. Pojemność minutowa i częstość rytmu nie ulegają zmianie[2].
Ramipryl charakteryzuje się stosunkowo dużym powinowactwem do tkankowego układu renina-angiotensyna-aldosteron.
Po podaniu doustnym osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 1 h. W 50-60% wchłania się z przewodu pokarmowego. Pokarm zwalnia tempo wchłaniania, ale nie powoduje zmniejszenia ilości wchłoniętego leku. W wątrobie jest metabolizowany do ramiprylatu, który jest 6-krotnie silniejszym inhibitorem ACE niż ramipryl[2].
Maksymalne stężenie ramiprylatu w surowicy jest osiągane po ok. 2-3 h po doustnym podaniu leku. Z białkami osocza ramipryl wiąże się mniej więcej w 75%, ramiprylat w 56%. Dostępność biologiczna ramiprylu po podaniu doustnym wynosi 28%, zaś po dożylnym 100%. Stężenie w osoczu wzrasta wraz ze zwiększaniem dawki, ale nie wprost proporcjonalnie. Farmakokinetyka jest złożona i zmienia się w sposób trójfazowy. Faza pierwsza związana jest z obwodową dystrybucją leku, jego wiązaniem z białkami osocza i w tkankach, okres półtrwania tej fazy to 2-4 h. Po tym następuje dwufazowa eliminacja. Czas pierwszej fazy eliminacji wynosi 9-18 h. Druga faza jest wydłużona i trwa powyżej 50 h. Związane jest to prawdopodobnie z kinetyką kompleksu ramipryl-ACE. Około 60% leku wydalane jest w postaci metabolitów z moczem, około 40% z kałem[2].
Ramipryl nie kumuluje się w organizmie. Nagłe odstawienie nie powoduje gwałtownego wzrostu ciśnienia. Wydalanie leku jest opóźnione u pacjentów z niewydolnością nerek. Metabolizm jest wydłużony u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby[2].
W Polsce lek jest zarejestrowany w terapii nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami), niewydolności serca, ostrej fazy zawału mięśnia serca współistniejącej z niewydolnością serca, objawowej niecukrzycowej nefropatii.
Dodatkowym wskazaniem jest prewencja zgonu, zawału serca i udaru mózgu, konieczności rewaskularyzacji u osób po 55. roku życia ze współistniejącymi powikłaniami w postaci choroby niedokrwiennej serca (przebyty zawał serca, niestabilna dusznica bolesna, przebyte CABG lub PTCA), choroby naczyń obwodowych, udaru mózgu czy cukrzycy (ze współistniejącymi czynnikami ryzyka w postaci: nadciśnienia tętniczego, wysokiego poziomu cholesterolu całkowitego, niskiego poziomu HDL, palenia tytoniu, mikroalbuminurii – przynajmniej jeden z wymienionych czynników)[3].
Przeciwwskazania do stosowania leku to[4]:
Dawka początkowa wynosi 1,25–2,5 mg/d. Dawka maksymalna – 10 mg/d. Tabletki są dostępne w dawkach: 1,25 mg; 2,5 mg; 5 mg; 10 mg.
W Polsce ramipryl jest dostępny pod następującymi nazwami handlowymi: Apo-Rami (Apotex), Ampril (KRKA), Axtil (Adamed), Mitrip (Grupa Teva Polska), Piramil (Sandoz/Lek Polska), Polpril (Polpharma), Ramicor (Ranbaxy), Ramipril-ratiopharm (Ratiopharm), Ramistad (Stada), Ramve (Farma-Projekt),Tritace (Sanofi-Aventis), Vivace (Actavis Polska),Ramipril-Pfizer (Pfizer). W formie złożonej w połączeniu z hydrochlorotiazydem – Ramicor Comb.
Na świecie jest sprzedawany m.in. jako Altace czy Ramace.