Rejencja koszalińska
W tym artykule przyjrzymy się fascynującej historii Rejencja koszalińska, badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Od swoich początków do chwili obecnej Rejencja koszalińska odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach życia ludzkiego, od polityki po kulturę, technologię i naukę. Na tych stronach zbadamy wiele aspektów Rejencja koszalińska, od jego najbardziej kontrowersyjnych aspektów po najbardziej znaczący wkład, w celu pełnego zrozumienia znaczenia Rejencja koszalińska we współczesnym świecie.
Rejencja koszalińska (niem. Regierungsbezirk Köslin, w XIX wieku Regierungsbezirk Cöslin) – prusko-niemiecka jednostka podziału terytorialnego w latach 1816–1945, obejmująca dzisiejsze Pomorze Zachodnie. Stolicą był Köslin. Rejencja wchodziła w skład prowincji Pomorze.
Historia
Jednostka została wprowadzona w Prusach w latach 1815–1816 i istniała do 1945 jako pośredni szczebel administracji pomiędzy prowincją Pomorze ze stolicą w mieście Stettin a powiatami. Obecnie na jej terytorium znajdują się województwa: pomorskie z powiatami: bytowskim, lęborskim i słupskim z miastem na prawach powiatu Słupsk oraz zachodniopomorskie z powiatami: białogardzkim, gryfickim, kołobrzeskim, łobeskim, sławieńskim oraz koszalińskim z miastem na prawach powiatu Koszalin.
Podział administracyjny i granice rejencji
Rok 1900
Powiaty ziemskie (Landkreis):
- Belgard (Persante), w 1932 połączony z powiatem Schivelbein
- Bublitz, w 1932 połączony z powiatem Köslin
- Bütow
- Dramburg, w 1938 włączony do rejencji pilskiej
- Kolberg-Körlin, od 1913 bez miasta Kolberg
- Köslin, w 1932 połączony z powiatem Bublitz
- Lauenburg i. Pom.
- Neustettin, w 1938 włączony do rejencji pilskiej
- Rummelsburg i. Pom.
- Schivelbein, w 1932 połączony z powiatem Belgard (Persante)
- Schlawe i. Pom.
- Stolp
Do 1920 jedynym powiatem grodzkim (Stadtkreis) pozostawał Stolp. W tymże roku z powiatu Kolberg-Körlin wydzielono miasto Kolberg, a trzy lata później – Köslin.
Zmiany granic i podziału administracyjnego rejencji w 1938
W 1938 w ramach Pomorza powstała trzecia rejencja (obok szczecińskiej i koszalińskiej) – rejencja pilska (oficjalna nazwa to rejencja Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska) z siedzibą władz w Schneidemühl, w której znalazły się powiaty Dramburg i Neustettin. Wcześniej trzecią rejencją była stralsundzka zlikwidowana w 1932. Do rejencji koszalińskiej włączono za to powiaty Regenwalde i Greifenberg i. Pom. z rejencji szczecińskiej. W międzyczasie zlikwidowano powiat Bublitz.
Rok 1940
Powiaty ziemskie (Landkreis):
- Belgard (Persante)
- Bütow
- Greifenberg i. Pom., do 1938 w rejencji szczecińskiej
- Kolberg-Körlin
- Köslin
- Lauenburg i. Pom.
- Regenwalde, do 1938 w rejencji szczecińskiej
- Rummelsburg i. Pom.
- Schlawe i. Pom.
- Stolp
Powiaty grodzkie (Stadtkreis):
Rejencję zlikwidowano w 1945 i wprowadzono polski podział administracyjny, uwzględniając nowe granice państwa.
Populacja
| Powiat | Nazwa polska | Populacja (1939)[1] |
|---|---|---|
| Belgard | Białogard | 77 062 |
| Bütow | Bytów | 27 308 |
| Greifenberg | Gryfice | 46 210 |
| Köslin (miasto) | Koszalin | 31 937 |
| Köslin (powiat) | Koszalin | 46 165 |
| Kolberg (miasto) | Kołobrzeg | 33 580 |
| Kolberg-Körlin (powiat) | Kołobrzeg-Karlino | 38 748 |
| Lauenburg im Pommern | Lębork | 62 287 |
| Regenwalde | Resko | 49 232 |
| Rummelsburg | Miastko | 40 174 |
| Schlawe | Sławno | 77 520 |
| Stolp (miasto) | Słupsk | 48 060 |
| Stolp (powiat) | Słupsk | 82 287 |
| Razem | 660 570 | |
Przypisy
| Rejencja koszalińska Regierungsbezirk Köslin |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rejencja pilska (od 1938) Regierungsbezirk Grenzmark Posen-Westpreußen |
| ||||
| Rejencja stralsundzka (1818–1932) Regierungsbezirk Stralsund |
| ||||
| Rejencja szczecińska Regierungsbezirk Stettin |
|
