W dzisiejszym świecie René Crabos stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Jej wpływ rozciąga się na różne aspekty życia codziennego, od polityki po rozrywkę. Bez wątpienia René Crabos przyciągnął uwagę całego społeczeństwa i wywołał intensywną debatę w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z René Crabos, aby zapewnić szeroki i kompleksowy przegląd tego fascynującego tematu.
![]() | |||||||||||||||
Pseudonim |
Le Génie du rugby / Napoléon | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1899 | ||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
17 czerwca 1964 | ||||||||||||||
Wzrost |
167 cm | ||||||||||||||
Masa ciała |
68 kg | ||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
René Crabos (ur. 7 lutego 1899 w Saint-Sever, zm. 17 czerwca 1964 tamże) – francuski rugbysta grający na pozycji środkowego ataku, olimpijczyk, zdobywca srebrnego medalu w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920 w Antwerpii, sędzia, trener i działacz sportowy.
W trakcie kariery sportowej reprezentował kluby Sport athlétique saint-séverin, US Dax, Stadoceste tarbais oraz Racing Club de France, z którym wystąpił w finale mistrzostw Francji w 1920 roku[1]. Na zakończenie kariery powrócił do rodzinnego miasta[2].
Z reprezentacją Francji uczestniczył w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920[3]. W rozegranym 5 września 1920 roku na Stadionie Olimpijskim spotkaniu Francuzi ulegli reprezentacji USA 0:8[4]. Jako że był to jedyny mecz rozegrany podczas tych zawodów[5], oznaczało to zdobycie przez nich srebrnego medalu[6][7].
W reprezentacji Francji w latach 1920–1924 rozegrał łącznie 17 spotkań zdobywając 19 punktów[8][9], rolę kapitana pełniąc dwunastokrotnie[10]. Jego karierę sportową przerwała złamana noga w meczu z Irlandią w styczniu 1924 roku[1][11].
W 1919 roku wystąpił również w żołnierskich Inter-Allied Games[12][13].
Został następnie arbitrem[14] i trenerem[15]. W okresie po II wojnie światowej trzykrotnie był menedżerem francuskiej kadry w zagranicznych tournée[2], a w latach 1952–1962 był prezesem Fédération Française de Rugby jako jedyny były reprezentant kraju[10].
Został oficerem Legii Honorowej[9].
Mistrzostwa kraju juniorów U-19 noszą na jego cześć nazwę Coupe René Crabos[2].