René Vautier
W dzisiejszych czasach René Vautier to temat, który budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na życie ludzi, czy znaczenie w środowisku akademickim, René Vautier jest tematem, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z René Vautier, od jego historycznego pochodzenia po jego dzisiejszy wpływ. Ponadto zajmiemy się różnymi perspektywami i opiniami na temat René Vautier, aby zaoferować wszechstronną i mnogą wizję na ten temat. Od jego znaczenia w kulturze popularnej po wymiar polityczny, René Vautier jest tematem, który zachęca nas do refleksji i kwestionowania naszego postrzegania. Dołącz do nas w tej wycieczce po René Vautier i odkryj z nami wiele jego aspektów.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód | |
René Vautier (ur. 15 stycznia 1928 w Camaret-sur-Mer, zm. 4 stycznia 2015[1]) – francuski reżyser i dokumentalista.
Życiorys
Urodził się w rodzinie pracownika fabryki i nauczycielki. W 1943 przystąpił do ruchu oporu. Za swoją działalność został odznaczony Krzyżem Wojennym przez Charles'a de Gaulle'a[2].
W 1946 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Filmowej w Paryżu. W 1949 nakręcił reportaż o warunkach życia w koloniach francuskich. Nagranie to zostało skonfiskowane przez policję, a on sam oskarżony o zrealizowanie materiału, na którego nie dostał pozwolenia od władz. W 1950 opublikował film Afrique 50. Został za niego skazany na rok więzienia[2].
Zdołał zrealizować około 150 filmów głównie o wojnie algierskiej, konfliktach zbrojnych, przemocy, rasizmie i emancypacji. Większość jego produkcji zostało okrojonych przez cenzurę. W 1973 w ramach protestu przeprowadził strajk głodowy.
W 1998 opublikował swoje wspomnienia.
Wybrana filmografia
- 1948: Journées de printemps
- 1950: Afrique 50
- 1951: L'Odet
- 1954: Une nation l'Algérie
- 1957: Algérie en flammes
- 1963: Peuple en marche
- 1965: L’aube des damnés
- 1971: Mourir pour des images
- 1972: Avoir vingt ans dans les Aurès
- 1974: La folle de Toujane
- 1974: Le Remords
- 1976: Alan Stivell
- 1976: Frontline
- 1984: La nuit du dernier recours
- 1984: Cinéma d’exil et de luttes, extraits
- 1987: Vous avez dit Français?
- 1991: Allons enfants du bicentenaire
- 1995: Hirochirac 1995 oder Hirochirac et la colombe
- 1998: Et le mot frère et le mot camarade
- 1998: Dialogue d’images en temps de guerre
Nagrody
- 1972: Nagroda Jury na Festiwalu Filmowym w Cannes za Avoir vingt ans dans les Aurès
Przypisy
- ↑ Französischer Filmemacher René Vautier mit 86 Jahren gestorben , zeit.de (niem.).
- ↑ a b René Vautier , arte.tv (niem.).