W tym artykule będziemy odkrywać ekscytujący świat Renald II (książę Geldrii). Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Renald II (książę Geldrii) cieszy się ciągłym zainteresowaniem i stał się tematem dyskusji i debat w różnych obszarach. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty związane z Renald II (książę Geldrii), od jego znaczenia we współczesnym społeczeństwie po wpływ na kulturę popularną. Dodatkowo sprawdzimy, jak Renald II (książę Geldrii) ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal wyznacza trendy dzisiaj. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez tajniki Renald II (książę Geldrii) i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania.
![]() Renald II, miniatura z XIV w. | |
![]() | |
hrabia Geldrii, od 1339 książę Geldrii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
ok. 1295 |
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka |
Małgorzata z Flandrii |
Żona |
Zofia Berthaut |
Dzieci |
Małgorzata, Mechtylda, Elżbieta, Maria |
Żona |
Eleonora z Anglii |
Dzieci |
Renald II zwany Czarnym (ur. ok. 1295 r., zm. 12 października 1343 r. w Arnhem) – hrabia Geldrii i Zutphen od 1326 r., w 1339 r. wyniesiony do rangi księcia Geldrii.
Renald był najstarszym synem hrabiego Geldrii Renalda I. Jego matką była druga żona Ottona, Małgorzata, córka hrabiego Flandrii Gwidona z Dampierre. Jego ojciec bardzo zadłużył księstwo, w efekcie czego Renald wystąpił przeciwko niemu i w 1318 r. uwięził go, obejmując faktyczne rządy w hrabstwach Geldrii i Zutphen jako regent. Ojciec zmarł w niewoli w 1326 r. i wtedy Renald przyjął tytuły hrabiowskie. Prowadził liczne waśnie z sąsiednimi władcami, które przyniosły mu różne nabytki terytorialne.
Jeszcze za życia ojca poślubił Zofię Berthout. Co prawda nie pochodziła ona z rodziny książęcej, ale jej ojciec, Floris Berthout, pan Mechelen, był niezwykle zamożnym człowiekiem, u którego ojciec Renalda zastawił liczne hrabiowskie dobra. Po śmierci Zofii w 1329 r. Renald po raz drugi ożenił się (24 października 1331 r.), z Eleonorą, siostrą króla Anglii Edwarda III.
Poprzez to małżeństwo Renald związał się politycznie ze stronnictwem angielskim w dobie wojny stuletniej. Wspierał Edwarda III w walkach z Francją zbrojnie i pieniężnie, w jego imieniu negocjował z miastami flamandzkimi. Wszedł w bliskie stosunki z cesarzem Ludwikiem IV Bawarskim (m.in. uczestniczył w jego wyprawie do Rzymu). Ich efektem było podniesienie Renalda przez cesarza Ludwika 13 marca 1339 r., podczas obrad Reichstagu we Frankfurcie do rangi księcia Rzeszy (odtąd on i jego dziedzice tytułowali się książętami Geldrii i hrabiami Zutphen).
Znaczenie Renalda rosło także dzięki cesarskim nadaniom dóbr i urzędów. Bił własną monetę, pod jego rządami rozkwitał także handel i geldryjskie miasta. Zreorganizował administrację i aparat podatkowy.
Renald pozostawił po sobie spore długi – spowodowane przede wszystkim splendorem, jakim zaczął się otaczać po otrzymaniu rangi księcia oraz wydatkami związanymi z wojną przeciwko Francji. Został pochowany w klasztorze Graefenthal.
Z małżeństwa z Zofią Berthaut pochodziły cztery córki:
Z małżeństwa z Eleonorą angielską pochodziło dwóch synów: