W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Republika Siedmiu Wysp. Jest to temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę milionów ludzi, a dziś budzi coraz większe zainteresowanie. Republika Siedmiu Wysp był przedmiotem badań, debat i refleksji w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną. Przy tej okazji zagłębimy się w jego różne oblicza, badając jego pochodzenie, cechy charakterystyczne i wpływ na współczesny świat. To będzie fascynująca podróż przez Republika Siedmiu Wysp, odkrywająca jego znaczenie i znaczenie w naszym obecnym społeczeństwie. Przygotuj się na zgłębienie tego ekscytującego tematu, który urzekł tak wielu!
1800–1807 | |||||
| |||||
Ustrój polityczny | |||||
---|---|---|---|---|---|
Data powstania | |||||
Data likwidacji | |||||
Język urzędowy | |||||
![]() | |||||
Położenie na mapie świata ![]() | |||||
38°30′N 20°30′E/38,500000 20,500000 |
Republika Siedmiu Wysp (gr. Επτάνησος Πολιτεία, trl. Eptánīsos Politeía; wł. Repubblica Settinsulare), Heptanez – wyspiarska republika istniejąca na Wyspach Jońskich w latach 1800–1807 w wyniku porozumienia turecko-rosyjskiego.
Obejmowała Korfu (Kerkyrę), Paksos, Itakę, Kefalinię, Leukadę, Zakintos i Kithirę. Wliczano do niej również trzy eksklawy na lądzie stałym: Parga, Preweza i Wonitsa. Były to pierwsze greckie terytoria, które uzyskały jakąkolwiek formę suwerenności po upadku Morei – pozostałości państwa bizantyńskiego, która w 1460 roku znalazła się pod panowaniem Osmanów.
W 1797 wyspy zajęli Francuzi, ale dwa lata później opanował je, przy wsparciu floty tureckiej, działający na Morzu Śródziemnym rosyjski admirał Fiodor Uszakow z okrętami swej floty. 21 maja 1800 proklamowano Republikę Siedmiu Wysp (Republikę Heptanezu), która zobowiązana była płacić daninę tureckiemu sułtanowi. W 1807 po podpisaniu traktatu w Tylży, wyspy zwrócone zostały Francji, a następnie w latach 1810–1814 kolejno przeszły pod panowanie brytyjskie.
Kontynuację państwowości Heptanezu stanowiły następnie Stany Zjednoczone Wysp Jońskich (ngr. Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων) – brytyjski protektorat, w 1864 roku przyłączony do Królestwa Grecji[1].
Obydwa te historyczne państwa Heptanezu, choć pozbawione suwerenności, prowadziły zręczną politykę zagraniczną, lawirując między sympatiami i antypatiami europejskich potęg. Dbały o dobre kontakty i współpracę z Turcją, jednocześnie udzielając dyskretnego schronienia i wsparcia greckim uchodźcom politycznym z terytorium objętych jeszcze tureckim panowaniem. Stanowiły też jedną z baz greckich korsarzy, atakujących osmańskie jednostki morskie[potrzebny przypis].