Obecnie Rewaloryzacja (architektura) stał się tematem o dużym znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Rewaloryzacja (architektura) zyskał znaczące znaczenie w różnych obszarach, od polityki po ekonomię, naukę i kulturę. Na przestrzeni dziejów Rewaloryzacja (architektura) był przedmiotem badań i debat, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje na temat jego wpływu na życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Rewaloryzacja (architektura), aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tematu, który budzi zainteresowanie milionów osób na całym świecie.
Rewaloryzacja – działanie konserwatorskie mające na celu przywrócenie wartości użytkowych i ekspozycję dziedzictwa kulturowego zarówno zabytków architektury jak i zespołów urbanistycznych.
Pojęcie rewaloryzacji w odniesieniu do obiektów architektury zawiera połączenie zabiegów konserwatorskich (takich jak oczyszczenie, rekompozycja, reintegracja czy odbudowa) z całym repertuarem zabiegów adaptacyjnych. Rezultatem tych działań jest dostosowanie istniejących lub zdegradowanych założeń, z możliwie maksymalnym zachowaniem walorów historycznych, do wymogów współczesnych użytkowników, dostosowanie funkcjonalne oraz integrację z kontekstem urbanistycznym. Rewaloryzacja w połączeniu z całokształtem działań gospodarczych i społecznych związanych z poprawą funkcjonalną i użytkową nazywana jest rewitalizacją.
Rewaloryzacja jako metoda działań konserwatorskich dzieli się na trzy etapy: