Rezerwat przyrody Skołczanka
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Rezerwat przyrody Skołczanka, analizując jego pochodzenie, znaczenie dzisiaj i wpływ w różnych obszarach. Od momentu pojawienia się Rezerwat przyrody Skołczanka budzi duże zainteresowanie i jest przedmiotem licznych debat i badań. Na przestrzeni lat Rezerwat przyrody Skołczanka ewoluował i dostosował się do zmian współczesnego świata, zyskując nowe wymiary i znaczenia. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Rezerwat przyrody Skołczanka, oferując kompletną i zaktualizowaną wizję, która pozwala czytelnikowi dokładnie zrozumieć to zjawisko i jego konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa.
 Fragment rezerwatu | |
| rezerwat faunistyczny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1957 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
36,77 ha |
| Ochrona |
częściowa |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°00′50″N 19°49′46″E/50,013889 19,829444
| |
Rezerwat przyrody Skołczanka – rezerwat przyrody w Tyńcu w Krakowie. Zlokalizowany jest na Dużej Kowodrzy we Wzgórzach Tynieckich, w obrębie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego oraz obszaru Natura 2000 Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy. Znajduje się w najbardziej na północ wysuniętej części Wzgórz Tynieckich, przy zjeździe z autostrady A4 na Tyniec[1].
Jest to rezerwat faunistyczny, częściowy o powierzchni 36,77 ha[2]. Utworzony został w 1957 r. w ówczesnej wsi Tyniec. Obejmuje fragment terenu porośnięty lasem i zespołami ciepłolubnych zarośli, a na ich obrzeżach i polanach występują również murawy piaskowe i kserotermiczne. Chroni las sosnowo-jodłowo-bukowy, roślinność kserotermiczną, a w szczególności około 500 gatunków rzadkich motyli i błonkówek, m.in. skalnik driada[3][4].
Murawy występujące w rezerwacie mają charakter półnaturalny i wymagają prowadzenia czynnych działań ochronnych zapobiegających zarastaniu przez drzewa i krzewy. Stwierdzono tu występowanie m.in. następujących roślin chronionych: dziewięćsił bezłodygowy, bodziszek czerwony, ożanka właściwa, sasanka łąkowa, macierzanka pannońska, rojnik pospolity, konwalia majowa i kopytnik pospolity[5].
W kwietniu 2010 roku spłonęła część rezerwatu obejmująca zespół muraw i stanowiąca siedlisko skalnika driady[6].
W południowej części rezerwatu znajdują się dwie zbiorowe mogiły, w których spoczywa około 500 Żydów z okolic Krakowa – ofiar niemieckiego ludobójstwa zamordowanych w lecie 1942 roku[5].
-
Grzbietowe skałki wapienne -
Mogiły żydowskie -
Dawne łąki na szczycie -
Miejsce kultu religijnego -
Fragment rezerwatu
Po północno-zachodniej stronie rezerwatu Skołczanka znajduje się podobny obszar chroniony, ale mający status użytku ekologicznego – Uroczysko Kowadza. Natomiast na północny wschód od rezerwatu utworzono użytek ekologiczny Dąbrowa.
Przez teren rezerwatu prowadzi znakowany szlak turystyczny:
zielona pętla z Opactwa Benedyktynów przez Wielkanoc, Kowadzę, Dużą Kowodrzę, rezerwat Skołczanka, Ostrą Górę, Guminek, Stępnicę, Grodzisko, brzegiem Wisły i z powrotem do Opactwa Benedyktynów. Długość około 8 km. Szlak ten nazywany jest Ścieżką Siedmiu Wzgórz[1]
Przypisy
- ↑ a b Okolice Krakowa. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2008. ISBN 978-83-89165-99-2.
- ↑ Rezerwat przyrody Skołczanka. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
- ↑ Murawy kserotermiczne Małopolski. .
- ↑ Internetowy Przewodnik po Małopolsce. .
- ↑ a b Julian Zinkow: Tyniec i Wzgórza Tynieckie. Informator turystyczny. Kraków: Krakowski Ośrodek Informacji i Reklamy Turystycznej "WAWEL-TOURIST", 1978, s. 43–45.
- ↑ Informacja o pożarze. .
