Ricardo Rodríguez (kierowca wyścigowy)
W dzisiejszym świecie Ricardo Rodríguez (kierowca wyścigowy) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy kulturę, Ricardo Rodríguez (kierowca wyścigowy) to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Od swojego pochodzenia i ewolucji po implikacje w teraźniejszości i przyszłości, Ricardo Rodríguez (kierowca wyścigowy) wywołał debatę w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i prowadząc do refleksji na temat jego znaczenia i wpływu. Dlatego konieczne jest głębsze zagłębienie się w badania i analizę Ricardo Rodríguez (kierowca wyścigowy), aby kompleksowo zrozumieć jego wpływ i zakres w bieżącym kontekście. Biorąc pod uwagę tę rzeczywistość, konieczne jest podejście do tematu Ricardo Rodríguez (kierowca wyścigowy) z różnych perspektyw, aby zaoferować globalną i wzbogacającą wizję, która zaspokoi ciekawość i zainteresowanie wszystkich czytelników.
 Ricardo Rodríguez podczas Grand Prix Holandii na torze Circuit Park Zandvoort w 1962 roku | |
| Imię i nazwisko |
Ricardo Rodríguez de la Vega |
|---|---|
| Państwo | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1942 |
| Data i miejsce śmierci |
1 listopada 1962 |
Ricardo Rodríguez de la Vega (ur. 14 lutego 1942 w mieście Meksyk, zm. 1 listopada 1962 tamże) – meksykański kierowca wyścigowy.
W powszechnej opinii najbardziej utalentowany kierowca w historii swojego kraju; młodszy brat Pedro, który również startował w wyścigach samochodowych.
Kariera
Ricardo zwrócił na siebie uwagę w 1960 roku dzięki drugiemu miejscu w słynnym 24-godzinnym wyścigu w Le Mans, gdzie partnerował mu André Pilette (startowali w samochodzie Ferrari zespołu Luigi Chinettiego). W wieku zaledwie 18 lat, do dnia dzisiejszego pozostaje najmłodszym kierowcą, który wywalczył miejsce na podium tego wyścigu.
Na początku 1961 roku wraz z bratem Pedro zajął trzecie miejsce w zawodach długodystansowych samochodów sportowych w Sebring, a później drugie w Nürburgring. Te wyniki zaowocowały kontraktem z fabryczną ekipą Ferrari. W Formule 1 Ricardo debiutował podczas Grand Prix Włoch na torze Monza, będąc wówczas najmłodszym kierowcą w historii.
W 1962 roku startował w czterech kolejnych wyścigach. W Grand Prix Belgii na torze Spa-Francorchamps zajął czwarte miejsce.
Pod koniec 1962 roku Enzo Ferrari nie zdecydował się wysłać swoich samochodów do Meksyku, gdzie zaplanowano pierwszy w historii tego kraju wyścig Formuły 1. Nie był on zaliczany do punktacji Mistrzostw, jednak Ricardo nie chciał opuścić inauguracji F1 w swojej ojczyźnie. Wynajął więc Lotusa od Roba Walkera i zameldował się na torze położonym na obrzeżach stolicy kraju, mieście Meksyk. W trakcie treningu John Surtees uzyskał najszybszy czas, ale Ricardo koniecznie chciał go poprawić. Próba zakończyła się tragicznie, wypadkiem na zakręcie Peraltada. Młody Meksykanin zmarł kilka minut po wypadku w efekcie rozległych obrażeń wewnętrznych.
Starszy brat Ricardo Rodrígueza, Pedro również zginął w wypadku na torze (w 1971 roku). Po śmierci obu braci, ich imieniem nazwano tor, na którym zginął Ricardo.