W dzisiejszym świecie Romualda Gruszczyńska-Olesiewicz to temat, który przykuł uwagę ludzi ze wszystkich środowisk. Znaczenie Romualda Gruszczyńska-Olesiewicz można dostrzec w jego wpływie na społeczeństwo, politykę, ekonomię i kulturę. Wraz ze wzrostem znaczenia Romualda Gruszczyńska-Olesiewicz w naszym życiu, niezwykle ważne jest zrozumienie jego wpływu i konsekwencji, jakie ma na nasze codzienne życie. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Romualda Gruszczyńska-Olesiewicz i zbadamy jego wiele aspektów, od jego powstania po ewolucję w czasie. Ponadto przeanalizujemy, w jaki sposób Romualda Gruszczyńska-Olesiewicz zaznaczył się przed i po w różnych aspektach społeczeństwa oraz w jaki sposób nadal kształtuje naszą teraźniejszość i przyszłość.
Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1928 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 kwietnia 1996 | ||||||||||
Kariera | |||||||||||
Aktywność |
1948–1962 | ||||||||||
| |||||||||||
|
Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1928 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
16 kwietnia 1996 | |||||||
Kariera seniorska | ||||||||
| ||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||
|
Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1928 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
16 kwietnia 1996 | |||||||
Kariera seniorska | ||||||||
| ||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||
|
Romualda Gruszczyńska-Olesiewicz (ur. 11 listopada 1928 w Stryju, zm. 16 kwietnia 1996 w Warszawie) – polska koszykarka, siatkarka i piłkarka ręczna, mistrzyni i reprezentantka Polski, uważana za najlepszą polska koszykarkę lat 50., a przy tym medalistka mistrzostw Europy w siatkówce.
Była wszechstronną zawodniczką przez całą karierę sportową związaną z klubem AZS Warszawa. Początkowo z sukcesami uprawiała zarówno siatkówkę, jak i koszykówkę. W tej pierwszej dyscyplinie wystąpiła 27 razy w reprezentacji Polski (debiut 12 marca 1949 z Czechosłowacją), grając m.in. w akademickich Mistrzostwach Świata (1949 i 1951) i dwukrotnie w mistrzostwach Europy, w których zdobyła kolejno brązowy medal (1949) i wicemistrzostwo (1950), a także mistrzostwo Polski w 1952 i brązowy medal w 1950. Siatkarską karierę reprezentacyjną zakończyła meczem z ZSRR 15 sierpnia 1950 na akademickich mistrzostwach świata.
Ostatecznie poświęciła się grze w koszykówkę. Łącznie w latach 1950–1962 wystąpiła 109 razy w reprezentacji Polski, będąc przez wiele lat kapitanem tej drużyny i zdobywając dla niej 1667 punktów. Trzykrotnie wystąpiła w mistrzostwach Europy (1950 – 6 m., 1956 – 5 m., 1958 – 5 m. i tytuł najskuteczniej zawodniczki turnieju; Z mistrzostw Europy w 1952 wyeliminowała ją kontuzja) i raz w mistrzostwach świata (1959 – 5 m.). Została uznana najlepszą zawodniczką tego ostatniego turnieju. Dziewięciokrotnie sięgała po tytuł mistrzyni Polski (1950, 1953–1956, 1958, 1960–1962), trzykrotnie po tytuł wicemistrzyni (1951, 1957, 1959) i raz po brązowy medal mistrzostw Polski w koszykówce (1952).
Nadal jest rekordzistką mistrzostw Europy w koszykówce. Podczas konfrontacji z kadrą Austrii w 1956 zdobyła 52 punkty.
Grała także w piłkę ręczną 11-osobową, m.in.wystąpiła w pierwszych dwóch meczach polskiej reprezentacji w historii tej dyscypliny (3.07. 1953 i 4.07.1953 kolejno z Rumunią i NRD), a w drugim z tych meczów strzeliła dwie bramki, w tym pierwszą w historii meczów międzypaństwowych kobiecej reprezentacji Polski. Była też mistrzynią Polski w tej konkurencji (1953).
Po zakończeniu kariery sportowej była wykładowcą Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, a następnie nauczycielka wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 162 im.Ignacego Domeyki w Warszawie.
Wyszła za mąż za swojego trenera Zygmunta Olesiewicza z którym miała syna, również trenera Marka Olesiewicza.
Od 1999 rozgrywany jest w Warszawie Memoriał Zygmunta i Romy Olesiewiczów.