Ronald McNair
W świecie Ronald McNair istnieje wielka różnorodność doświadczeń, opinii i wiedzy, które przyczyniają się do wzbogacenia naszego zrozumienia i perspektyw na temat Ronald McNair. Z różnych punktów widzenia i dyscyplin Ronald McNair był przedmiotem zainteresowania i badań, generując debaty, postępy i refleksje, które zachęcają nas do głębszego zagłębienia się w jego znaczenie i wpływ na nasze życie. Na przestrzeni dziejów Ronald McNair odgrywał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata, wpływając na nasze przekonania, decyzje i działania. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Ronald McNair, zbadamy jego wielowymiarowość i odpowiemy na kluczowe pytania, które pozwolą nam lepiej zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 października 1950 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 stycznia 1986 |
| Narodowość | |
| Funkcja |
specjalista misji |
| Łączny czas misji kosmicznych |
7 dni 23 godziny |
| Misje | |
| Wyuczony zawód |
fizyk |
| Odznaczenia | |
 
| |
.jpg)
Ronald Erwin McNair (ur. 21 października 1950 w Lake City, zm. 28 stycznia 1986 nad półwyspem florydzkim) – amerykański astronauta, fizyk. Poniósł śmierć na pokładzie wahadłowca Challenger, który 28 stycznia 1986 eksplodował 73 sekundy po starcie z Przylądka Canaveral.
Edukacja i praca
- 1967 – ukończył Carver High School w Lake City.
- 1971 – uzyskał licencjat z fizyki na North Carolina Agricultural and Technical State University. Następnie rozpoczął pracę w Massachusetts Institute of Technology (MIT). Zajmował się fizyką laserów, stając się po kilku latach uznanym ekspertem w tej dziedzinie.
- 1976 – uzyskał w MIT stopień doktora fizyki. Później został pracownikiem naukowym w Hughes Research Laboratories w Malibu w Kalifornii.
Praca w NASA i kariera astronauty
- 16 stycznia 1978 – został przyjęty do ósmej grupy astronautów NASA i rozpoczął podstawowe szkolenie przewidziane dla astronautów, po którym w sierpniu 1979 uzyskał kwalifikacje specjalisty misji.
- Luty 1984 – jako specjalista misji odbył na pokładzie wahadłowca Challenger swój pierwszy lot kosmiczny (STS-41-B). Misją dowodził Vance Brand. Prom pilotował Robert Gibson, a trzyosobową grupę specjalistów misji dopełniali Bruce McCandless i Robert Stewart. Po ośmiodniowym locie prom wylądował w Kennedy Space Center.
- 28 stycznia 1986 – wahadłowiec Challenger po starcie misji STS-51-L eksplodował w 73. sekundzie lotu. W katastrofie śmierć poniosła cała załoga, w której skład wchodziło jeszcze sześcioro astronautów: Francis Scobee, Michael John Smith, Judith Resnik, Ellison Onizuka, Gregory Jarvis i Christa McAuliffe.
Odznaczenia i nagrody
- Medal za Lot Kosmiczny
- AAU Karate Gold Medal (1976)
- Nagroda Narodowego Towarzystwa Czarnych Inżynierów Zawodowych dla Wybitnego Naukowca (National Society of Black Professional Engineers Distinguished National Scientist Award) (1979)
- Doktoraty honorowe
- North Carolina A&T State University (1978)
- Morris College (1980)
- University of South Carolina (1984)
- Congressional Space Medal of Honor (pośmiertnie)
Życie prywatne
Był żonaty, miał dwoje dzieci.
Posiadał czarny pas w karate i był instruktorem tej sztuki walki. Grywał na saksofonie w zespołach jazzowych.
Wykaz lotów
| Loty kosmiczne, w których uczestniczył Ronald E. McNair | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nr | Data startu | Data lądowania | Statek kosmiczny | Funkcja | Czas trwania | |
| 1 | 3 lutego 1984 | 11 lutego 1984 | STS-41-B Challenger F-4 |
Specjalista misji (MS-2) | 7 dni 23 godziny 15 minut i 55 sekund[1] | |
| 2 | 28 stycznia 1986 | Wahadłowiec eksplodował po starcie na orbitę | STS-51-L Challenger F-10 |
Specjalista misji (MS-3) | 1 minuta i 13 sekund[2] | |
| Łączny czas spędzony w kosmosie — 7 dni 23 godziny 15 minut i 55 sekund | ||||||
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NASA: Podsumowanie misji STS-41-B. . (ang.).
- ↑ NASA: Podsumowanie misji STS-51-L. . (ang.).
Linki zewnętrzne
- Biografia na stronie NASA (ang.)
- Biogram na stronie Spacefacts (ang.)