W następnym artykule zajmiemy się Roxburghshire, tematem, który wzbudził duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Roxburghshire to temat obejmujący różne dziedziny nauki i mający znaczący wpływ na codzienne życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty Roxburghshire, od jego początków i ewolucji po dzisiejsze implikacje. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Roxburghshire, aby zapewnić kompleksową i wzbogacającą wizję na ten temat. Dołącz do nas w tej wycieczce po Roxburghshire i odkryj jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() Krajobraz doliny Teviotdale | |
Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Siedziba |
Roxburgh (XII w. – 1460), |
Powierzchnia |
1722 km² |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Szkocji![]() | |
55°30′N 2°35′W/55,500000 -2,583333 |
Roxburghshire (także Roxburgh[1], gael. Siorrachd Rosbrog[2]) – hrabstwo historyczne w południowo-wschodniej Szkocji, przy granicy angielskiej, w obrębie współczesnego hrabstwa Scottish Borders[1].
Hrabstwo zajmowało powierzchnię 1722 km²[3]. Około 3/4 terytorium hrabstwa znajdowało się w dorzeczu rzeki Teviot. Rozciągało się ono wzdłuż doliny Teviotdale , której nazwy używano czasem w odniesieniu do całego hrabstwa. Południowo-wschodnią granicę hrabstwa wyznaczało pasmo górskie Cheviot Hills. Na południowym zachodzie w granicach hrabstwa znajdowała się odseparowana przez pasmo wzgórz dolina Liddesdale[4].
W V wieku obszar ten znajdował się pod kontrolą celtyckiego królestwa Strathclyde, a w VII-X wieku – anglosaskiego królestwa Nortumbrii. Do Szkocji przyłączony został w 1018 roku. Hrabstwo utworzone zostało w XII wieku, za panowania króla Dawida I. W średniowieczu wielokrotnie było teatrem walk anglo-szkockich. Nazwa Roxburghshire pochodzi od dawnej stolicy hrabstwa, nieistniejącego obecnie miasta Roxburgh , które zniszczone i opuszczone zostało w 1460 roku[1][3]. Funkcję ośrodka administracyjnego przejął wówczas Jedburgh[3], a w 1899 roku – Newtown St Boswells[5]. Do ważniejszych ośrodków miejskich na terenie hrabstwa należały także Kelso, Hawick, Yetholm i Melrose[3]. Hrabstwo istniało do 1975 roku, kiedy to w wyniku reformy administracyjnej włączone zostało do nowo utworzonego regionu Borders[3].
Tradycyjnie główną gałęzią gospodarki hrabstwa było rolnictwo, a w szczególności wypas owiec. W XVIII i XIX wieku na jego bazie rozwinął się przemysł włókienniczy[1][4].