Ruggero Maregatti
Temat Ruggero Maregatti jest dziś jednym z najbardziej aktualnych i ważnych. Jego implikacje obejmują wiele dziedzin, a jego wpływ można odczuć w różnych aspektach naszego życia. Od Ruggero Maregatti, przez Ruggero Maregatti, aż do Ruggero Maregatti, temat ten budzi w równym stopniu zainteresowanie, jak i kontrowersje. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty Ruggero Maregatti i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od jego początków po ewolucję w teraźniejszości, zbadamy każdy istotny aspekt Ruggero Maregatti, aby zrozumieć jego znaczenie i możliwe konsekwencje w przyszłości.
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
14 lipca 1905 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 października 1963 | |||||||||
| Wzrost |
186 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Ruggero Maregatti (ur. 14 lipca 1905 w Mediolanie, zm. 20 października 1963 tamże[1]) – włoski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1932.
Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów za zespołami Stanów Zjednoczonych i Niemiec (sztafeta włoska biegła w składzie: Giuseppe Castelli, Maregatti, Gabriele Salviati i Edgardo Toetti)[1].
Był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w 1924 i 1925, w biegu na 200 metrów w latach 1924 i 1919-1931, w sztafecie 4 × 100 metrów w latach 1925-1929 i 1933, a także w sztafecie 4 × 200 metrów, sztafecie olimpijskiej i sztafecie szwedzkiej w 1930 i 1931[2].
Dwukrotnie wyrównywał rekord Włoch w biegu na 100 metrów do wyniku 10,6 s, osiągniętego 1 listopada 1930 w Rzymie. Trzykrotnie poprawiał rekord Włoch w sztafecie 4 × 100 metrów, doprowadzając go do wyniku 41,0 s (26 czerwca 1932 we Florencji)[3].
Przypisy
- ↑ a b Ruggero Maregatti , olympedia.org (ang.).
- ↑ CAMPIONATI “ASSOLUTI” – UOMINI TUTTI I CAMPIONI ITALIANI – 1906-2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) , sportolimpico.it, s. 18 (wł.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 15 i 191. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
Bibliografia
|
|