Ryan Paris

W tym artykule zajmiemy się kwestią Ryan Paris, która wywarła ogromny wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Ryan Paris wzbudził zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, zarówno akademickich, jak i zawodowych. Z biegiem lat Ryan Paris ewoluował i zyskał na znaczeniu w różnych kontekstach, powodując znaczące zmiany w sposobie interakcji i funkcjonowania ludzi w swoim środowisku. W tym artykule zbadamy różne aspekty Ryan Paris i przeanalizujemy jego wpływ dzisiaj.

Ryan Paris
ilustracja
Imię i nazwisko

Fabio Roscioli

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1953
Rzym, Włochy

Gatunki

italo disco, italo dance

Aktywność

od 1983

Wydawnictwo

Carrere
Discomagic Records
ZYX Music

Strona internetowa

Ryan Paris, właśc. Fabio Roscioli[1] (ur. 12 marca 1953[2] w Rzymie[3]) – włoski piosenkarz italo disco, szczególnie popularny w latach 80. i 90.[4]

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się i dorastał w Rzymie w rodzinie artystów. Już we wczesnych latach wykazywał zamiłowanie do muzyki. Uczył się gry na gitarze i komponował swoje pierwsze utwory w swoim ojczystym języku, aby wykonać je na włoskim festiwalu rockowym[5].

Kariera

W 1982 poznał włoskiego muzyka i producenta italo disco Pierluigiego Giombiniego[6]. Zadebiutował z piosenką Dolce Vita (1983), zainspirowaną filmem Felliniego Słodkie życie[7], która stała się wielkim hitem, trafiła na piąte miejsce brytyjskiej listy przebojów, a także znalazła się w pierwszej dziesiątce w kilku innych krajach europejskich[8], a singiel na całym świecie sprzedał się w liczbie ponad czterech milionów egzemplarzy. Rok potem ukazał się singiel „Fall In Love” (1984).

Ryan Paris trafił także na kinowy ekran w filmach, wziął udział m.in. w dreszczowcu René Clémenta Dziewczyna do dziecka (La baby-sitter, 1975) z Marią Schneider i Robertem Vaughnem, trzech przygodowych fantastycznonaukowych – Anno zero – Guerra nello spazio (1977) jako pułkownik Altman, Battaglie negli spazi stellari (1978) u boku Johna Richardsona i Wojna robotów (La guerra dei robot, 1978) z Antonio Sabàto, Giacomo Rossi Stuartem i Venantino Venantini oraz dramacie gangsterskim Sergio Leone Dawno temu w Ameryce (Once Upon a Time in America, 1984). Wystąpił też w dramacie telewizyjnym José Maríi Sánchez Silvy Piękna Otero (La bella Otero, 1984) z Ángelą Moliną jako Carolina Otero.

W 1986 w Paryżu nagrał dwie kompozycje w języku francuskim – „Besoin d’amour” i „Aussi pour toi”. Następnie przeniósł się do Belgii, rozpoczynając tam trasę koncertową.

Po licznych koncertach, a następnie po okresie nieobecności na estradzie, Ryan Paris powrócił na rynek muzyczny w 1993 roku z piosenką w języku angielskim pt. „Don’t Let Me Down”[9].

Dyskografia[10]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Albumy

  • 1984: Ryan Paris
  • 2016: You Are My Life
  • 2020: Sings The 80s… And More, Episode 1

Single

  • 1983: „Dolce Vita”
  • 1984: „Fall in Love”
  • 1984: „Paris on My Mind”
  • 1984: „Bluette”
  • 1985: „Harry’s Bar”
  • 1988: „Besoin d’amour”
  • 1990: „Dolce Vita ’90”
  • 1991: „Dolce Vita” / „Fall in Love”
  • 1992: „The Beat Goes On”
  • 1993: „Don’t Let Me Down”
  • 1994: „Mr. Jones”
  • 1995: „Dolce Vita (Caballero House Remix 1995)”
  • 1995: „It’s My Life” (z Gen 64)
  • 1997: „Only for You” (z Favilli)
  • 1999: „Dolce Vita ’99”
  • 2003: „Dolce Vita 2003”
  • 2010: „I Wanna Love You Once Again”
  • 2010: „In Love Again”
  • 2011: „Tiki–Tiki–Tiki”
  • 2012: „Parisienne Girl” (80’s Remix)
  • 2013: „Sensation of Love”
  • 2015: „Together Again”
  • 2016: „Dolce Vita 2K16”
  • 2016: „You Are My Life”
  • 2017: „Sensation of Love 2018” (z Valerie Flor)
  • 2017: „Buona Sera Dolce Vita” (z Mauro)
  • 2018: „Besoin D’Amour / Yo Quiero Amarte Una Vez Mas”
  • 2020: „I Love You Je T’Aime”
  • 2020: „Forget About You & Love On Ice” (z Johanem Agebjörnem i Sally Shapiro)
  • 2021: „80s Forever – Vol.1”

Kompilacje

  • 2002: The Best Of
  • 2000: I Successi
  • 2002: Best Of
  • 2004: Dolce Vita (2 CD)
  • 2004: Let’s Do It Together
  • 2004: Don’t Let Me Down

Przypisy

  1. ↑ La douce vie de Fabio. TopMusique80. . (fr.).
  2. ↑ Ryan Paris. Espaciochus. . (hiszp.).
  3. ↑ Fabio Roscioli. FamousFix. . (ang.).
  4. ↑ Italo-Disco – Wammosallaplaia, ohououo!. Spiegel. . (niem.).
  5. ↑ Ryan Paris biographie. Nostalgie.fr. . (fr.).
  6. ↑ The Beat’s Alive: Ryan Paris and His ‘Dolce Vita’. Vehlinggo. . (ang.).
  7. ↑ Ricardo Rainho: Ryan Paris Biography. AllMusic. . (ang.).
  8. ↑ Mac DeMarco to collaborate with 80s one-hit wonder Ryan Paris. New Musical Express. . (ang.).
  9. ↑ Biographie artiste. MusiqueRadio.com. . (fr.).
  10. ↑ Ryan Paris w bazie Discogs.com (ang.)

Bibliografia

Linki zewnętrzne