Sándor Gellér

W dzisiejszym świecie Sándor Gellér to temat, który przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Sándor Gellér wywarł ogromny wpływ w różnych obszarach, wywołując gorące debaty i sprzeczne opinie. Jego znaczenie jest niezaprzeczalne, ponieważ jego wpływ rozciąga się na dziedziny tak różnorodne, jak polityka, technologia, kultura, nauka i społeczeństwo w ogóle. Sándor Gellér pozostawił głęboki ślad w najnowszej historii, kwestionując ustalone paradygmaty i oferując nowe spojrzenie na wyzwania współczesnego świata. W tym artykule przeanalizujemy wiele aspektów Sándor Gellér i zbadamy jego znaczenie w bieżącym kontekście.

Sándor Gellér
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1925
Vesszős

Data i miejsce śmierci

13 marca 1996
Budapeszt

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1945–1947 Püspökladányi SC
1947–1962 MTK Budapeszt 260 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1950–1956  Węgry 8 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Helsinki 1952 piłka nożna

Sándor Gellér (ur. 12 lipca 1925 w Vesszős, zm. 13 marca 1996 w Budapeszcie) – węgierski piłkarz grający na pozycji bramkarza. W swojej karierze rozegrał 8 meczów w reprezentacji Węgier.

Kariera klubowa

Gellér był z pochodzenia Żydem. Swoją karierę piłkarską rozpoczynał w klubie Püspökladányi SC. Grał w nim w latach 1945-1947. Następnie przeszedł do pierwszoligowego MTK Budapeszt. Zawodnikiem MTK był do końca swojej kariery, czyli do 1962 roku. Z MTK trzykrotnie był mistrzem kraju w latach 1951, 1953 i 1958 oraz sześciokrotnie wicemistrzem w latach 1950, 1952, 1954, 1955, 1957 i 1959. W 1952 roku zdobył Puchar Węgier, a w 1955 roku – Puchar Mitropa.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Węgier Gellér zadebiutował 24 września 1950 roku w wygranym 12:0 towarzyskim meczu z Albanią. W 1952 roku zdobył z Węgrami złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach. W 1954 roku został powołany do kadry na mistrzostwa świata w Szwajcarii, na których Węgry wywalczyły wicemistrzostwo świata. Na Mundialu był rezerwowym bramkarzem i nie rozegrał żadnego spotkania. Od 1950 do 1956 roku rozegrał w kadrze narodowej 8 meczów.

Bibliografia