SMS Natter (1896)

W tym artykule dokładnie omówimy SMS Natter (1896), temat, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. SMS Natter (1896) to obszar zainteresowań, który w ostatnich latach stał się zjawiskiem kulturowym, przyciągającym zainteresowanie naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Ponieważ popularność SMS Natter (1896) stale rośnie, ważne jest, aby zrozumieć jego wpływ na nasze obecne społeczeństwo i jego znaczenie w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i podejścia związane z SMS Natter (1896), a także implikacje, jakie to zjawisko ma dla naszego współczesnego świata.

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.
SMS Natter (SM Tb 18)
Ilustracja
Tb 18 po 1910 r.
Klasa

torpedowiec

Historia
Stocznia

Schichau, Elbląg

Położenie stępki

1895

Wodowanie

luty 1896

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

„Natter” → 18 (od 1910)

Wejście do służby

listopad 1896

Wycofanie ze służby

1 listopada 1918

Los okrętu

złomowany 1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 134 tony
pełna: 152 t

Długość

47,3 metra na KLW
45,9 m między pionami

Szerokość

5,3 m

Zanurzenie

2,7 m

Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania
2 kotły Thornycroft(inne języki)–Schulz
moc 2300 KM
1 śruba
Prędkość

26,5 węzła

Zasięg

2600 Mm przy prędkości 12 węzłów

Uzbrojenie
2 działka kal. 47 mm (2 x I)
Wyrzutnie torpedowe

3 x 450 mm (3 x I)

Załoga

21

Multimedia w Wikimedia Commons

SMS Natter (SM Tb 18) – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. Okręt został zwodowany w lutym 1896 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w listopadzie tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 18. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier okręt przyznano Wielkiej Brytanii, a złomowano go we Włoszech w 1920 roku.

Projekt i budowa

SMS[a] „Natter” był przybrzeżnym torpedowcem, zamówionym w Niemczech w latach 90. XIX wieku.

Okręt zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu[1][2]. Stępkę torpedowca położono w 1895 roku[1], został zwodowany w lutym 1896 roku[1][2][b], a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine przyjęto go w listopadzie tego roku[1].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był niewielkim, przybrzeżnym torpedowcem[1]. Długość na konstrukcyjnej linii wodnej wynosiła 47,3 metra (45,9 metra między pionami), szerokość 5,3 metra i zanurzenie 2,7 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła 134 tony, zaś pełna 152 tony[1][4][c]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 2300 KM, do której parę dostarczały dwa kotły Thornycroft(inne języki)–Schulz[1][d]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 26,5 węzła[1]. Jednostka zabierała zapas 30 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 2600 Mm przy prędkości 12 węzłów[1][3].

Okręt wyposażony był w trzy pojedyncze wyrzutnie torped kalibru 450 mm umieszczone na pokładzie[1][2]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze działka pokładowe kal. 47 mm L/33 Hotchkiss[1][3].

Załoga okrętu składała się z 21 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Służba

W 1910 roku na podstawie zarządzenia o normalizacji nazw „Natter” utracił swą nazwę, zastąpioną numerem 18[3]. W 1911 roku z jednostki zdemontowano uzbrojenie artyleryjskie i jedną wyrzutnię torped, a okręt stał się ruchomą baterią torpedową bazy morskiej w Puli[2][3]. Z powodu rozpadu monarchii habsburskiej 1 listopada tego roku na jednostce opuszczono po raz ostatni banderę KuKK[5]. W wyniku przeprowadzonego w styczniu 1920 roku podziału floty austro-węgierskiej okręt został przyznany Wielkiej Brytanii[2][6]. Jednostka została złomowana we Włoszech w 1920 roku[1][2].

Uwagi

  1. ↑ SMS – Seiner Majestät Schiff – Okręt Jego Mości.
  2. ↑ Według Navypedii okręt zwodowano w marcu 1896 roku[3].
  3. ↑ Według Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905 i Navypedii wyporność wynosiła 166 ton[2][3].
  4. ↑ Według Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905 i Navypedii moc maszyn wynosiła 2200 KM, a okręt osiągał prędkość 24 węzłów[2][3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. London: 1976, s. 53.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: 1979, s. 280.
  3. ↑ a b c d e f g Ivan Gogin: NATTER torpedo boat (1896). Navypedia. . (ang.).
  4. ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 528.
  5. ↑ Robert Rochowicz. Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4-5/2003 (41). s. 43. 
  6. ↑ Robert Rochowicz. Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4-5/2003 (41). s. 47. 

Bibliografia

  • Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: NATTER torpedo boat (1896). Navypedia. . (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.).
  • Robert Rochowicz. Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4-5/2003 (41). ISSN 1426-529X. 

Zobacz też