SM Tb 76 T
Obecnie SM Tb 76 T stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu w dzisiejszym społeczeństwie. Od momentu powstania SM Tb 76 T wywołał debaty, kontrowersje i refleksje w różnych obszarach i sektorach. Jego wpływ nie ogranicza się tylko do aspektu społecznego, ale wywołuje także reperkusje na poziomie politycznym, gospodarczym i kulturowym. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary SM Tb 76 T, analizując jego ewolucję w czasie i jego wpływ na naszą obecną rzeczywistość. Zagłębiając się w różne jego aspekty, postaramy się kompleksowo zrozumieć jego znaczenie i rolę, jaką odgrywa we współczesnym społeczeństwie.
 Tb 76 T przed 1917 r. (na pierwszym planie) | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 K.u.K. Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby | |
 Królestwo SHS
| |
| Nazwa |
T 1 |
| Wejście do służby | |
 Regia Marina
| |
| Nazwa |
T 1 |
| Wejście do służby | |
 Marynarka Wojenna SFR Jugosławii
| |
| Nazwa |
Golešnica |
| Los okrętu |
złomowany w 1959 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 262 t |
| Długość |
57,8 m |
| Szerokość |
5,8 m |
| Zanurzenie |
1,5 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe Yarrow 2 turbiny parowe Parsons 5000 KM, 2 śruby | |
| Prędkość |
28 węzłów |
| Zasięg | |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 66 mm L/30 (2 x I) 1 km 8 mm 4 wyrzutnie torped 450 mm (2 x II) (stan początkowy) | |
| Załoga |
41 |
SM Tb 76 T – austro-węgierski torpedowiec z okresu I wojny światowej typu Tb 74 T. Po wojnie służył w marynarce Jugosławii pod nazwą T 1. Podczas II wojny światowej w latach 1941–1943 zdobyty przez Włochów, po czym w dalszym ciągu służył w Jugosławii do 1959 roku pod nazwą Golešnica.
Służba
SM Tb (Torpedowiec Jego Cesarskiej Mości) 76 T wszedł do służby w marynarce Austro-Węgier 20 lipca 1914 roku, jako trzeci okręt swojego typu[1]. Służył aktywnie podczas I wojny światowej. 21 maja 1917 roku nazwę skrócono do SM Tb 76[2].
Okręt przetrwał wojnę, po czym w ramach podziału floty Austro-Węgier w 1920 roku przyznano go Jugosławii, dokąd przybył w 1921 roku (wraz z bliźniaczymi Tb 77T, 78T i 79T oraz czterema torpedowcami zbliżonego typu Tb 82F). Po wcieleniu do marynarki jugosłowiańskiej otrzymał nazwę T 1.
W kwietniu 1941 roku, po inwazji na Jugosławię, został zdobyty przez wojska włoskie i wcielony do marynarki włoskiej (Regia Marina) z zachowaniem nazwy T 1. Po kapitulacji Włoch we wrześniu 1943 roku zdołał ewakuować się pod kontrolę aliantów na Maltę (podobnie, jak T 5)[3]. Został następnie zwrócony pod koniec 1943 roku emigracyjnej marynarce jugosłowiańskiej u boku aliantów[1].
Po wojnie kontynuował służbę w marynarce Jugosławii, jako patrolowiec pod nazwą „Golešnica”. Został wycofany w październiku 1959 roku i złomowany[4].
Opis
Tb 76 T wyposażony był w dwa kotły parowe typu Yarrow, które współpracowały z dwoma turbinami parowymi systemu Parsonsa. Okręt uzbrojony był początkowo w dwie armaty kalibru 66 mm L/30, pojedynczy karabin maszynowy Schwarzlose oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Od 1917 roku rufową armatę 66 mm mocowano na okrętach tego typu na podstawie umożliwiającej prowadzenie ognia do celów powietrznych[2].
W Jugosławii w okresie międzywojennym zamieniono armaty na działa uniwersalne 66 mm L/45 Skoda i dodano drugi karabin maszynowy. Załogę stanowiły 52 osoby[1].
W służbie włoskiej być może zastąpiono wszystkie lub część wyrzutni torpedowych przed działka przeciwlotnicze 20 mm lub 37 mm (brak w publikacjach danych odnośnie do zestawu uzbrojenia tego okrętu)[3].
Po II wojnie światowej, w Jugosławii, uzbrojenie okrętu stanowiły 2 działka plot 40 mm (2 x I) i 4 działka 20 mm, bez wyrzutni torped[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f S. Patjanin, M. Barabanow, Korabli..., s. 21-22.
- ↑ a b S.A. Bałakin: WMS Italii i Awstro-Wiengrii 1914-1918 gg., Morskaja Kollekcja nr 4/1997.
- ↑ a b Z. Freivogel: Kriegsmarine in der Adria 1941-1945, Marine-Arsenal Band 40, Podzun-Pallas-Verlag, 1998, ISBN 3-7909-0640-9 s. 27-29.
- ↑ a b Robert Gardiner (red.): Conway’s All the world’s fighting ships, 1947-1995, Maryland, 1996, ISBN 1-55750-132-7, s. 642.
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
- (ros.) S.W. Patjanin, M.S. Barabanow: Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Bałkanskich gosudarstw i stran Wostocznogo Sriediziemnomoria, Morskaja Kampania 3/2007, Moskwa.