SM U-20 (1912)
Obecnie SM U-20 (1912) stał się tematem zainteresowania wielu osób z różnych dziedzin. Wraz z postępem technologii i dostępem do informacji, SM U-20 (1912) stał się istotny w dzisiejszym społeczeństwie. Czy to ze względu na wpływ na gospodarkę, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w życiu codziennym, SM U-20 (1912) to temat, który nie pozostaje niezauważony. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z SM U-20 (1912) i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejszy świat.
 U-20 po wejściu na mieliznę | |
| Typ | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
7 listopada 1911 |
| Wodowanie |
18 grudnia 1912 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
5 sierpnia 1913 |
| Los okrętu |
samozatopienie 5 listopada 1916 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Długość |
64,15 m |
| Zanurzenie testowe |
50 m |
| Rodzaj kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla MAN, 2 silniki elektryczne, wały napędowe (1700 bhp/1200 shp) | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
7600 Mm @ 8 węzłów (powierzchnia) |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped G/7, 1 działo 88 mm SK L/30 | |
| Wyrzutnie torpedowe | |
| Załoga |
35 osób |
SM U-20 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu U-19 z czasów I wojny światowej, który zatopił między innymi liniowiec RMS Lusitania.
Historia
Okręt zamówiony został 25 listopada 1910 w stoczni Kaiserliche Werft w Gdańsku. Stępkę położono 7 listopada 1911, wodowanie miało miejsce 18 grudnia 1912. Wcielony do służby 5 sierpnia 1913. Pierwszym dowódcą był Kptlt. Otto Dröscher, 16 grudnia 1914 zastąpił go Kptlt. Walther Schwieger. W skład jego uzbrojenia wchodziły torpedy G/7 kalibru 500 mm[1]
Podczas 7 patroli bojowych U-20 zatopił 37 statków o łącznej pojemności 145 829 BRT i uszkodził dwa (2643 BRT).
4 listopada 1916 U-20 wpadł na mieliznę u wybrzeży Danii; następnego dnia został wysadzony przez swoją załogę.
Zatopienie Lusitanii
7 maja 1915 U-20 patrolował wody u południowych wybrzeży Irlandii. Dowódca Walther Schwieger dostrzegł za pomocą peryskopu duży statek, który zidentyfikowano jako RMS „Lusitania”. Wystrzelono w jego kierunku jedną torpedę, która uderzyła w sterburtę na wysokości mostku. Chwilę potem nastąpiła kolejna, silna eksplozja. Statek zaczął szybko tonąć – zniknął z powierzchni morza po 18 minutach.
W wyniku zatonięcia liniowca śmierć poniosło ok. 1200 pasażerów i członków załogi, w tym 139 obywateli neutralnych wówczas Stanów Zjednoczonych.
Przypisy
- ↑ Norman Friedman: Naval Weapons, s. 338
Bibliografia
- www.uboat.net: U-20. . (ang.).
- Norman Friedman: Naval Weapons Of World War One; Guns, Torpedoes, Mines And ASW Weapons Of All Nations. An Illustrated Directory. Naval Institute Press. ISBN 978-1-84832-100-7.
.svg){kind=small}