W dzisiejszym świecie Salamanka przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jej wpływ obejmuje różne obszary społeczeństwa, od polityki po kulturę popularną. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Salamanka i przeanalizujemy jego wpływ na nasze codzienne życie. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zagłębimy się w najważniejsze szczegóły dotyczące Salamanka i krytycznie zbadamy jego rolę w naszym społeczeństwie. Mamy nadzieję, że dzięki tej wszechstronnej analizie możliwe będzie pełniejsze i bardziej szczegółowe spojrzenie na zmienną Salamanka oraz jej znaczenie we współczesnym świecie.
Ten artykuł dotyczy miasta w Hiszpanii. Zobacz też: Salamanka – prowincja w Hiszpanii.
Salamanka (hiszp.Salamanca) – miasto w zachodniej Hiszpanii, nad rzeką Tormes, liczy około 142 tys. mieszkańców (2022). Stolica prowincji Salamanka w regionie Kastylia i León. Ośrodek handlowy, przemysłowy oraz naukowy i turystyczny.
Historia
Osada założona przez Iberów, w roku 217 p.n.e. zdobyta przez Hannibala, później pod rządami Rzymian i Wizygotów.
12 lipca 1812 połączone wojska brytyjskie, hiszpańskie i portugalskie pokonały tu (bitwa pod Salamanką) wojska Napoleona. Po przegranej Francuzów i odejściu wojsk sprzymierzonych miasto zostało złupione.
W czasie wojny domowej generał Franco miał tutaj kwaterę główną.
Obecnie Salamanka jest kwitnącym miastem, a uniwersytet walczy o prymat z uczelniami w Madrycie i Barcelonie.
Zabytki
Plaza Mayor – plac główny wybudowany w XVIII wieku, zaliczany do najpiękniejszych w Hiszpanii. Stoją przy nim trzykondygnacyjne kamienice oraz dwa ratusze. Większy z ratuszy ozdobiony jest zegarem i dzwonnicą a fasada medalionami z wizerunkami bohaterów Hiszpanii.
Uniwersytet – fasada główna uważana za jedną z najpiękniejszych w Hiszpanii. Fasada z medalionem Królów Katolickich, wizerunkiem papieża, posągami Herkulesa i Wenus oraz dużą liczbą tarcz heraldycznych i kunsztownych płaskorzeźb.
Patia z krużgankami o pięknych łukach.
Schody prowadzące do Biblioteki, słynącej ze zbiorów na całym świecie.
Stara Katedra (Catedral Vieja) – romański kościół z XII wieku, ze szczególnie piękną kopułą Torre del Gallo, wspaniałym ołtarzem, krużgankami i gotyckimi grobowcami w niszach z dobrze zachowanymi freskami.
Nowa Katedra (Catedral Nueva) – ostatni gotycki kościół w Hiszpanii, którego budowę rozpoczął około 1500 roku Hontanon (twórca katedry w Segowii), a którego budowę zakończono w 1733. Godny podziwu jest przede wszystkim portal główny, we wnętrzu krypty, kaplice i stalle. Z zewnątrz fasady w stylu plateresco z płaskorzeźbami, wieża o wys.110 m, której kopuła wykazuje wpływy „churrigueryzmu”. Z prawej nawy bocznej przechodzi się do Starej Katedry, której fragment został oderwany podczas budowy nowej katedry.
Klasztor dominikanów (San Esteban) – zbudowany w latach 1524–1610. Piękna fasada szczytowa w stylu plateresco uformowana w kształt trzyskrzydłowego ołtarza. We wnętrzu kościoła klasztornego barokowy ołtarz z 1693 – dzieło J. Churriguery. W klasztorze grobowiec księcia Alby, hiszpańskiego namiestnika Niderlandów.
Dom Muszli (Casa de las Conchas) – rezydencja z XV–XVI wieku zdobiona wyrytymi w kamieniu muszlami symbolizującymi pielgrzymkę do Santiago, którą odbył właściciel domu.
Puente Romano – most nad rzeką Tormes, piętnaście łukowych przęseł pochodzi z czasów rzymskich.