Salvatore Sirigu

Salvatore Sirigu

Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1987 Nuoro
Wzrost	192 cm
Pozycja	bramkarz
Informacje klubowe
Klub	Palermo FC
Numer w klubie	31
Kariera juniorska
Lata Klub 2002–2005 Venezia 2005–2006 US Palermo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2006–2011 US Palermo 69 (0) 2007–2008 → Cremonese (wyp.) 19 (0) 2008–2009 → Ancona (wyp.) 15 (0) 2011–2017 Paris Saint-Germain 145 (0) 2016 → Sevilla FC (wyp.) 2 (0) 2017 → CA Osasuna (wyp.) 18 (0) 2017–2021 Torino FC 152 (0) 2021–2022 Genoa CFC 37 (0) 2022–2023 SSC Napoli 0 (0) 2023 ACF Fiorentina 1 (0) 2023–2024 OGC Nice 0 (0) 2024 Fatih Karagümrük SK 7 (0 ) 2024 - Palermo FC 0 (0) W sumie: 465 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2004–2005  Włochy U-18 3 (0) 2005  Włochy U-19 2 (0) 2007–2009  Włochy U-21 3 (0) 2010–2021  Włochy 28 (0) W sumie: 36 (0)
↑ Aktualne na: 1 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy I miejsce Europa 2020 piłka nożna II miejsce Polska/Ukraina 2012 piłka nożna Puchar Konfederacji brąz Brazylia 2013 Liga Narodów UEFA brąz Włochy 2020/2021
Multimedia w Wikimedia Commons

Salvatore Sirigu (ur. 12 stycznia 1987 w Nuoro) – włoski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza. We włoskim Palermo FC W latach 2010–2021 występował w reprezentacji Włoch.

Salvatore Sirigu jest wychowankiem klubu SSC Venezia. W 2005 trafił do US Palermo i po roku został włączony do jego seniorskiej kadry. Zadebiutował 8 listopada 2006 w przegranym 0:1 meczu Pucharu Włoch z Sampdorią. 23 listopada Sirigu wystąpił natomiast w przegranym 0:3 spotkaniu Pucharu UEFA przeciwko tureckiemu Fenerbahçe SK. Były to jedyne występy włoskiego zawodnika w sezonie 2006/2007. Po Alberto Fontanie i Federico Agliardim był on wówczas trzecim bramkarzem w swojej drużynie.

Sezon 2007/2008 Sirigu spędził na wypożyczeniu w Cremonese. Razem z nowym zespołem zajął drugie miejsce w grupie A rozgrywek Serie C1, jednak w barażach o awans do drugiej ligi Cremonese przegrało z Cittadellą. Sirigu wystąpił w 19 ligowych spotkaniach i wpuścił 22 gole. W pozostałych meczach bramki Cremonese bronił Giorgio Bianchi. Kolejne rozgrywki Sirigu spędził na wypożyczeniu w drugoligowej Anconie Calcio. W Serie B zanotował 15 występów, bowiem trenerzy Ancony – najpierw Júnior Costa, a następnie Francesco Monaco, do gry w bramce częściej wystawiali Sandro Salvioniego.

Latem 2009 Sirigu powrócił do US Palermo, gdzie po odejściu Marco Amelii do Genoi pierwszym bramkarzem stał się Rubinho. W Serie A Sirigu zadebiutował 27 września, w zremisowanym 1:1 spotkaniu szóstej kolejki z S.S. Lazio. Włoch dzięki wielu udanym interwencjom został uznany najlepszym zawodnikiem meczu. Następnie wystąpił w ligowym pojedynku z Juventusem, w którym zachował czyste konto, a Palermo zwyciężyło 2:0. Od tego czasu wychowanek Ancony stał się podstawowym bramkarzem swojej drużyny. 21 października działacze Palermo ogłosili, że Sirigu przedłużył kontrakt z klubem do 2011.

W lipcu 2011 przeszedł do Paris Saint-Germain F.C. Z tą drużyną zdobył mistrzostwo Francji w sezonie 2012/13, a także superpuchar Francji w 2013 roku. W klubie ze stolicy Francji grał do 2017 by następnie dołączyć do Torino FC. Łącznie dla klubu rozegrał 152 mecze, w których 42 razy udało mu się zachować czyste konta. Następnie grał on w Genoa CFC, SSC Napoli, ACF Fiorentina, OGC Nice, Fatih Karagümrük SK. Obecnie jest zawodnikiem Włoskiego Palermo FC występującego w Serie B.

Sirigu ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch. Grał w drużynach do lat 18, 19 i 21, dla których rozegrał łącznie 8 meczów. W zespole Under–21 zadebiutował 21 sierpnia 2007 w zwycięskim 1:0 spotkaniu przeciwko Francji. W 2009 Sirigu wziął udział w mistrzostwach Europy juniorów, na których Włosi dotarli do półfinału. Na turnieju bramkarz Palermo razem z Andreą Seculinem był rezerwowym dla Andrei Consigliego.

28 lutego 2010 Sirigu został powołany przez Marcello Lippiego do seniorskiej reprezentacji Włoch na pojedynek z Kamerunem, jednak nie doczekał się wówczas debiutu. Na początku maja znalazł się we wstępnej kadrze Włochów na Mistrzostwa Świata w RPA, jednak na mundial nie pojechał. W reprezentacji zadebiutował 10 sierpnia 2010 w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu przeciwko WKS, będącym pierwszym meczem Włochów pod wodzą nowego selekcjonera Cesare Prandelliego. W 2012 r. został wicemistrzem Europy, choć ani razu nie pojawił się na boisku. w 2014 roku na mundialu w Brazylji rozegrał wygrany 2:1 mecz z Anglią. grał też na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 w przegranym 1:0 meczu z Irlandią. Na euro 2020 w 88 min. meczu zmienił Donnarumme. w wygranym 1:0 meczu z Walią w fazie grupowej.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki	Rozgrywki Europy	Mecze	Bramki
2006/07	US Palermo	Włochy	Serie A	0	0	Liga Europy UEFA	1	0
2007/08	US Cremonese (wyp.)		Serie C	22	0	-	-	-
2008/09	Ancona Calcio (wyp.)		Serie B	15	0	-	-	-
2009/10	US Palermo		Serie A	32	0	-	-	-
2010/11				37	0	Liga Europy UEFA	3	0
2011/12	Paris Saint-Germain F.C.	Francja	Ligue 1	38	0	Liga Europy UEFA	1	0
2012/13				33	0	Liga Mistrzów UEFA	8	0
2013/14				37	0	Liga Mistrzów UEFA	10	0
2014/15				34	0	Liga Mistrzów UEFA	10	0
2015/16				4	0	-	-	-
2016/17	Sevilla FC	Hiszpania	Primera División	2	0	-	-	-
	CA Osasuna			18	0	-	-	-

Stan na: 28 maja 2017 r.

• Salvatore Sirigu w bazie Soccerbase (ang.)
• Salvatore Sirigu, baza Transfermarkt (zawodnicy)  .
• S. Sirigu, baza Soccerway (zawodnicy)  .
• Salvatore Sirigu w bazie National Football Teams (ang.)