Sané (1916)

W tym artykule zbadamy wpływ i konsekwencje Sané (1916) na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się do wpływu na różne aspekty życia codziennego, Sané (1916) odegrał kluczową rolę w kształtowaniu różnych dziedzin, takich jak polityka, ekonomia, technologia i kultura. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Sané (1916) ewoluował na przestrzeni czasu i jak ukształtował postrzeganie i działania ludzi na całym świecie. Dodatkowo zajmiemy się kontrowersjami i debatami, które wywołał Sané (1916), a także jego potencjalnym wpływem w przyszłości. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i wnikliwego spojrzenia na Sané (1916) i jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.
Sané (Q106)
Ilustracja
„Sané” w 1916 r.
Klasa

okręt podwodny

Typ

Dupuy de Lôme

Historia
Stocznia

Arsenal de Toulon(inne języki)

Położenie stępki

listopad 1913

Wodowanie

27 stycznia 1916

 Marine nationale
Wejście do służby

sierpień 1916

Wycofanie ze służby

lipiec 1935

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


833 tony
1287 t

Długość

75 m

Szerokość

6,4 m

Zanurzenie

3,6 m

Zanurzenie maksymalne

50 m

Napęd
2 silniki parowe potrójnego rozprężania, 2 kotły, łączna moc 3500 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17 węzłów
11 w.

Zasięg

powierzchnia: 2350 Mm przy 10 w.
zanurzenie: 120 Mm przy 5 w.

Uzbrojenie
2 działa kal. 75 mm, 10 torped
Wyrzutnie torpedowe

8 × 450 mm (4 na dziobie, 2 na rufie, 2 zewnętrzne)

Załoga

43

Multimedia w Wikimedia Commons

Sané (Q106) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga jednostka typu Dupuy de Lôme. Została zwodowana 27 stycznia 1916 roku w stoczni Arsenal de Toulon(inne języki), a ukończono ją w sierpniu 1916 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1935 roku.

Projekt i budowa

„Sané” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1913 roku[1]. Okręt zaprojektował inż. Julien Hutter, powiększając rozmiary swojego poprzedniego projektu „Archimède” i dodając napęd parowy zastosowany w typie Gustave Zédé[2].

„Sané” zbudowany został w Arsenale(inne języki) w Tulonie[3][4]. Stępkę okrętu położono w listopadzie 1913 roku[1], a zwodowany został 27 stycznia 1916 roku[2][3]. Okręt otrzymał nazwę na cześć wybitnego francuskiego konstruktora okrętów z przełomu XVIII i XIX wieku, inż. Sané.

Dane taktyczno–techniczne

„Sané” był dużym, oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 75 metrów, szerokość 6,4 metra i zanurzenie 3,6 metra[2][3]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 833 ton, a w zanurzeniu 1287 ton[1][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwie 3-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania systemu Delaunay-Belleville o łącznej mocy 3500 koni mechanicznych (KM), do których parę dostarczały dwa trójwalczakowe kotły wodnorurkowe du Temple(inne języki)[1][2]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Belfort o łącznej mocy 1640 KM[2][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 17 węzłów na powierzchni i 11 węzłów w zanurzeniu[1][5][a]. Zasięg wynosił 2350 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 120 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 50 metrów[6].

Okręt wyposażony był w osiem wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie, dwie na rufie i dwie zewnętrzne), z łącznym zapasem 10 torped oraz dwa pokładowe działa kal. 75 mm[2][3][7]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 39 podoficerów i marynarzy[1][2][5].

Przebieg służby

„Sané” po przebudowie, 1926 r.

Okręt został wcielony do służby w Marine nationale w sierpniu 1916 roku[1]. Jednostka otrzymała numer taktyczny Q106[3]. Od 1917 roku do końca wojny okręt operował w składzie Flotylli Marokańskiej, stacjonując w Gibraltarze[1][2].

Na początku lat 20. „Sané” poddano znaczącej przebudowie: zamiast maszyn parowych zamontowano silniki Diesla Körting(inne języki) o mocy 1200 KM każdy, pochodzące z ex-niemieckiego U-Boota, dzięki czemu znacznie zwiększył się zasięg jednostki[2][3][b]; okręt otrzymał też nowy kiosk i mostek[1][3].

Po remoncie okręt pełnił służbę na Atlantyku do lipca 1935 roku, kiedy skreślony został z listy floty[1][3][c].

Uwagi

  1. ↑ Podczas prób przy przeciążeniu maszyn „Dupuy de Lôme” osiągnął prędkość 19 węzłów[3].
  2. ↑ Paul E. Fontenoy podaje, że wymieniono również silniki elektryczne[2].
  3. ↑ Paul E. Fontenoy podaje, że okręt wycofano ze służby 27 sierpnia 1935 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Labayle-Couhat 1974 ↓, s. 157
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Fontenoy 2007 ↓, s. 88
  3. ↑ a b c d e f g h i j k Gardiner 1985 ↓, s. 211
  4. ↑ Moore 1990 ↓, s. 198
  5. ↑ a b Smith 2011 ↓
  6. ↑ Ivan Gogin: DUPUY DE LÔME submarines (1916). Navypedia. . (ang.).
  7. ↑ Gozdawa-Gołębiowski 1994 ↓, s. 536

Bibliografia

Okręty podwodne typu Dupuy de Lôme

Francja