W artykule, który dzisiaj prezentujemy, zajmiemy się tematem Santiago Segura, tematem, który wzbudził zainteresowanie wielu ludzi na przestrzeni dziejów. Santiago Segura to złożony i fascynujący temat, który obejmuje szeroki zakres aspektów i ma reperkusje w różnych obszarach społeczeństwa. Na przestrzeni lat Santiago Segura był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji, co przyczyniło się do wzbogacenia naszego zrozumienia tego tematu. W tym artykule proponujemy zbadanie różnych aspektów związanych ze Santiago Segura, od jego powstania po dzisiejszy wpływ, oferując wszechstronną wizję i różnorodne perspektywy, które pozwalają czytelnikowi zagłębić się w ten ekscytujący temat.
![]() | |
Prawdziwe imię i nazwisko |
Santiago Segura Silva |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1965 |
Zawód |
scenarzysta, reżyser, producent filmowy, aktor |
Lata aktywności |
od 1989 |
Santiago Segura Silva (ur. 17 czerwca 1965 w Madrycie) – hiszpański filmowiec, aktor, prezenter telewizyjny i autor komiksów[1].
Urodził się w Carabanchel[2], południowo-zachodniej części Madrytu. Jego ojciec pracował w fabryce śrub i nakrętek. Jako nastolatek kupił kamerę 8mm i realizował nią filmy krótkometrażowe, które finansował z nagród w udziale w teleturniejach i reality show[3]. Studiował na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Complutense w Madrycie[4].
Jego pierwszą realizacją był 21-minutowy film – komedia kryminalna Relatos de la medianoche (1989), gdzie zadebiutował też jako aktor. Następnie wystąpił jako Camillero w dramacie Bigasa Luny Lulu (Las edades de Lulú, 1990) z Francescą Neri i Javierem Bardemem. Po udziale w komediodramacie Pedro Almodóvara Wysokie obcasy (Tacones lejanos, 1991), Álex de la Iglesia zaangażował go do roli Ezechiela, który cierpi na wytrysk przedwczesny, w czarnej komedii fantastycznonaukowej Operacja Mutant (Acción mutante, 1993) z Antonio Resinesem.
Jako reżyser i scenarzysta 12-minutowej komedii Perturbado (1993) otrzymał nagrodę hiszpańskiego przemysłu filmowego Goya w kategorii najlepszy krótkometrażowy film fabularny[5]. Za kreację José Maríi, fana death metalu, satanisty i sprzedawcy w sklepie muzycznym w komedii Álexa de la Iglesia Dzień bestii (El día de la Bestia, 1995) dostał nagrodę Goya dla najbardziej obiecującego aktora kinowego[6].
Jego kinowy debiut reżyserski – mroczna komedia Torrente: Przygłupia ręka sprawiedliwości (Torrente, el brazo tonto de la ley, 1998), gdzie zagrał też główną rolę jako José Luis Torrente, został uhonorowany nagrodą Goya[5]. Film doczekał się później 4 sequeli tworząc razem z nimi najbardziej dochodową serię w historii hiszpańskiego kina. Zarobiła ona 75 000 000 euro przy sumarycznym budżecie 29 000 000 euro i 15 000 000 widzów[7].