Motyw Scypion Afrykański Młodszy przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i na każdym poziomie życia. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na świat rozrywki, Scypion Afrykański Młodszy w taki czy inny sposób pozostawił po sobie ślad. W tym artykule zbadamy różne aspekty Scypion Afrykański Młodszy i przeanalizujemy jego znaczenie w naszym codziennym życiu. Poprzez wywiady z ekspertami w tej dziedzinie i odpowiednie studia przypadków będziemy starali się rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak aktualny. Bez wątpienia Scypion Afrykański Młodszy jest podstawowym aspektem, który zasługuje na dokładne zbadanie. Przygotuj się więc na głębokie zanurzenie się w Scypion Afrykański Młodszy i wszystkim, co ma do zaoferowania.
![]() | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Konsul rzymski | |
Okres |
od 147 p.n.e. |
Publiusz Korneliusz Scypion Emilian Afrykański Młodszy, Publius Cornelius Scipio Aemilianus Africanus Minor (ur. 185 p.n.e., zm. 129 p.n.e.) – rzymski wódz z okresu III wojny punickiej.
Był drugim synem Lucjusza Emiliusza Paulusa, który był zwycięskim wodzem spod Pydny (168 p.n.e.), i jego pierwszej żony Papirii. Został adoptowany przez Publiusza Korneliusza Scypiona, syna Scypiona Afrykańskiego Starszego. Już jako siedemnastolatek walczył u boku swojego ojca w bitwie pod Pydną. Potem w roku 151 p.n.e. jako trybun wojskowy walczył w Hiszpanii. Po wypowiedzeniu wojny przez Rzym walczył w Afryce z Kartagińczykami. Zasłużył się tam jako konsul w 147 roku p.n.e. Zdobyciem i zburzeniem Kartaginy w 146 p.n.e. zakończył trzecią wojnę punicką, zyskał agnomen Africanus. Po powrocie do Rzymu celebrował swój triumf[1][2].
Potem kontynuował karierę publiczną stając się w roku 142 p.n.e. cenzorem, a w 134 p.n.e. konsulem i dowódcą w Hiszpanii. W roku 133 p.n.e. udał się do Hiszpanii, gdzie po długotrwałym oblężeniu zdobył Numancję zyskując następny agnomen Numantinus[3][4].
Scypion Afrykański Młodszy był miłośnikiem i mecenasem kultury i filozofii greckiej. Przyjaźnił się z Terencjuszem, w jego otoczeniu przebywali poeta Lucyliusz, historyk Polibiusz i filozof Panajtios. Wraz z innymi wybitnymi postaciami Rzymu stworzył krąg Scypiona[5][6].
Około 140 p.n.e. udał się do Egiptu, aby zapoznać się na miejscu z sytuacją i sporem jaki powstał po śmierci Ptolemeusza VI[7].
W roku 129 p.n.e. stracił poparcie, ponieważ sprzeciwił się reformom rolnym Tyberiusza Grakchusa[8].
Zmarł nagle, a jego śmierć pozostała niewyjaśniona, przypuszcza się, że został zamordowany przez zwolenników Grakchów[8]. Jego żoną była Sempronia, siostra Tyberiusza i Gajusza Grakchów.