Scypion Metellus

W dzisiejszych czasach Scypion Metellus to temat, który budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie. Przez długi czas Scypion Metellus był przedmiotem debaty i kontrowersji, generując sprzeczne opinie wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zagłębimy się w temat Scypion Metellus, badając jego różne aspekty i analizując jego znaczenie w obecnym kontekście. Na przestrzeni dziejów Scypion Metellus odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, wpływając na sposób, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat. Dlatego też istotne jest dokładne zrozumienie Scypion Metellus, aby zrozumieć jego wpływ dzisiaj i przewidzieć jego ewolucję w przyszłości.

Scypion Metellus
Kwintus Cecyliusz Metellus Pius Kornelian Scypion Nazyka
ilustracja
Data urodzenia

ok. 95 p.n.e.

Data śmierci

46 p.n.e.

Kwintus Cecyliusz Metellus Pius Kornelian Scypion Nazyka Quintus Caecilius Metellus Pius Cornelianus Scipio Nasica (ur. ok. 95 p.n.e., zm. 46 p.n.e.) – rzymski wódz i polityk. Syn Publiusza Korneliusza Scypiona Nazyki, pretora w 93 p.n.e., i Licynii. Adoptowany w 63 p.n.e. do rodu Cecyliuszy testamentem przez Kwintusa Cecyliusza Metellusa Piusa, konsula w 80 p.n.e. Zajął miejsce przybranego ojca w kolegium pontyfików. W 59 p.n.e. był trybunem ludowym, edylem w 57 p.n.e., zorganizował wówczas igrzyska gladiatorskie dla uczczenia przybranego ojca, pretorem w 55 p.n.e.; interrexem w 53 p.n.e. Starając się o konsulat na 52 p.n.e. aktywnie uczestniczył w organizowaniu ulicznych zamieszek. Senat wyznaczył Pompejusza konsulem bez kolegi (sine collega) dla uspokojenia nastrojów. Pompejusz, poślubiwszy córkę Metellusa Scypiona, mianował tego ostatniego swoim kolegą w konsulacie na pozostałą część roku. Jako konsul doprowadził do uchwalenia prawa przywracającego cenzorom władzę ograniczoną prawami Klodiusza. Zacięty przeciwnik Cezara, wielokrotnie podnosił w senacie sprawę przekraczania uprawnień przez Cezara w Galii. Stronnik Pompejusza w wojnie domowej. Jako prokonsul w 49 p.n.e. organizował wojska i flotę dla Pompejusza w prowincjach Syrii i Azji. Obwołany imperatorem. W 48 p.n.e. przyprowadził swoją armię do Grecji i połączył się z Pompejuszem. W bitwie pod Farsalos dowodził centrum. Po klęsce zbiegł do Afryki i objął naczelne dowództwo nad pompejańczykami. W 46 p.n.e. poniósł klęskę w bitwie pod Tapsus, próbował uciekać morzem, lecz atakowany przez flotę Cezara popełnił samobójstwo.

Kwintus Cecyliusz Metellus Pius Kornelian Scypion Nazyka
 
 
Cecylia Metella Kornelia
1. Publiusz Licyniusz Krassus Diweks
2. Gnejusz Pompejusz Wielki

Zobacz też