Temat Selah Sue to taki, który od lat przyciąga uwagę ludzkości. Od niepamiętnych czasów Selah Sue był powodem do refleksji, debaty i badań. Jego wpływ rozciąga się na różne dziedziny życia, wpływając między innymi na społeczeństwo, naukę, kulturę, historię i politykę. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Selah Sue, analizując jego wpływ na dzisiejszy świat i jego znaczenie dla rozwoju ludzkości. Od jego początków po dzisiejszą ewolucję, zanurzymy się w fascynującą podróż przez historię i teraźniejszość Selah Sue.
![]() Selah Sue (2012) | |
Imię i nazwisko |
Sanne Putseys |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 2004 |
Wydawnictwo |
Because Music |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Selah Sue, właśc. Sanne Putseys[1] (ur. 3 maja 1989 w Leuven)[1] – belgijska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka.
Urodziła się we flamandzkim mieście Leuven, a wychowywała się w pobliskim miasteczku Leefdaal. Studiowała psychologię na Katholieke Universiteit Leuven.
W wieku piętnastu lat nauczyła się grać na gitarze akustycznej i zaczęła pisać własne piosenki. Kiedy miała 17 lat, wystąpiła jako najmłodsza i jedyna żeńska artystka w otwartym konkursie piosenki Open Mic-avond w Het Depot w Leuven. Zauważył ją wówczas holenderski wokalista Milow, który zaproponował jej wspólny występ na scenie. Następnie współpracowała na scenie z artystami, takimi jak m.in. Moby, Simply Red, Jamie Lidell, Novastar, Keziah Jones czy Sébastien Tellier[2].
W styczniu 2009 wydała pierwszą EP-kę, zatytułowaną Black Part Love. Od września 2008 do sierpnia 2009 zdobywała muzyczne doświadczenie od belgijskiego teatru muzycznego Ancienne Belgique. Program, w którym brała udział, został powołany, aby wspierać obiecujących artystów, którzy nie są związani z żadną wytwórnią. Występowała w programach telewizyjnych, takich jak De wereld draait door w holenderskiej telewizji oraz w kilku programach we Flamandii.
W 2010 zagrała koncerty w największych festiwalach w Belgii, w tym m.in. na Les Nuits Botanique, Les Ardentes, Dour, Lokerse Feesten, Couleur Café i Pukkelpop. Występowała poza granicami kraju na dużych festiwalach, takich jak m.in.: Lowlands w Holandii, Les Eurockéennes de Belfort we Francji i Sziget Festival na Węgrzech. Również w 2010 wydała drugą EP-kę pt. Raggamuffin. W listopadzie zagrała jako support Prince’a na koncercie na arenie Sportpaleis w Antwerpii.
W 2011 premierę miał jej debiutancki album studyjny, zatytułowany po prostu Selah Sue. Płytę promowała singlem „This World”, który został wykorzystany w reklamie telewizyjnej firmy Kinder Bueno[3]. Drugim singlem z krążka został utwór „Crazy Vibes”. Na płycie znalazł się także m.in. utwór „Please”, który nagrała we współpracy z Cee Lo Greenem. Piosenka została umieszczona także na albumie artysty pt. The Lady Killer.
Pod koniec października 2012 zagrała podczas ceremonii ślubu pary królewskiej w Luksemburgu. W tym samym roku nagrała swoją wersję utworu „Spoonful”, która została wykorzystana w reklamie firmy Häagen-Dazs z udziałem Bradleya Coopera, a także wydała swoją trzecią minipłytę zatytułowaną Rarities.
27 października 2014 opublikowała singiel „Alone”, który zwiastował premierę jej drugiej płyty studyjnej. Album, zatytułowany Reason, ukazał się ostatecznie 30 marca 2015.
Selah Sue inspiruje się muzyką takich artystów jak: Lauryn Hill, M.I.A., Erykah Badu i The Zutons.
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
BEL (FLA) [4] |
BEL (WAL) [4] |
NLD [5] |
FRA [6] |
CHE [7] |
POL [8] | ||||
2011 | Selah Sue
|
1 | 1 | 2 | 9 | 32 | 31 | ||
2015 | Reason
|
1 | 2 | 1 | – | 9 | 35 | ||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | Album | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
BEL (FLA) [11] |
BEL (WAL) [11] |
NLD [12] |
FRA [13] | ||||||
2010 | „Raggamuffin” | 29 | 16 | 81 | 18 |
|
Selah Sue | ||
2011 | „Crazy Vibes” | 21 | 26 | 56 | – |
| |||
„This World” | 2 | 15 | – | 47 |
| ||||
„Summertime” | 59 | 67 | – | – |
| ||||
„Zanna” | 1 | 29 | 72 | – |
|
Rarities | |||
2012 | „Crazy Sufferin Style” | 59 | 83 | – | – | ||||
„Fade Away” | 51 | 59 | – | – | |||||
2014 | „Alone” | 5 | 1 | 53 | 9 |
|
Reason | ||
„Won’t Go for More” | – | – | – | 191 | |||||
2015 | „Reason” | – | – | – | 115 | ||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
FRA [6] | |||||||||
2008 | Black Part Love
|
– | |||||||
2010 | Raggamuffin
|
– | |||||||
2012 | Rarities
|
57 | |||||||
„–” pozycja nie była notowana. |