W dzisiejszym świecie Siegfried Stark stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu osób w każdym wieku. Obecnie Siegfried Stark jest stałym źródłem debaty i refleksji, ponieważ jego wpływ obejmuje różne aspekty życia codziennego. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na gospodarkę światową, Siegfried Stark pozostaje istotnym tematem we współczesnym społeczeństwie. Na przestrzeni historii Siegfried Stark generował sprzeczne opinie i był przedmiotem licznych badań i dociekań mających na celu zrozumienie jego znaczenia i manipulacji. Dlatego w tym artykule szczegółowo i dokładnie zbadamy zjawisko Siegfried Stark, analizując jego znaczenie i konsekwencje w różnych obszarach współczesnego życia.
Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1955 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
186 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Siegfried Stark (ur. 12 czerwca 1955 w Rehnie[1]) – niemiecki lekkoatleta, wieloboista, dwukrotny medalista mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentował Niemiecką Republikę Demokratyczną.
Zajął 4. miejsce w dziesięcioboju na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajął w tej konkurencji 6. miejsce[1].
Zdobył brązowy medal w dziesięcioboju na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, przegrywając jedynie z Aleksandrem Griebieniukiem ze Związku Radzieckiego i Daleyem Thompsonem z Wielkiej Brytanii[3]. Nie ukończył dziesięcioboju na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdyż doznał kontuzji po skoku w dal[1]. Ponownie zdobył brązowy medal w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach, ulegając tylko Daleyowi Thompsonowi i Jürgenowi Hingsenowi z Republiki Federalnej Niemiec[4].
Stark był mistrzem NRD w dziesięcioboju w 1976 i 1977, wicemistrzem w 1981 i 1982 oraz brązowym medalistą w 1974 i 1975[5]. W hali był brązowym medalistą w pięcioboju w 1979[6].
Czterokrotnie poprawiał rekord NRD w dziesięcioboju do wyniku 8480 punktów (według ówczesnych tabel z 1977), uzyskanego 4 maja 1980 w Halle[7].