W tym artykule będziemy analizowaćSiergiej Kusewicki, temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę we współczesnym społeczeństwie. _Var1 okazał się przedmiotem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i technologię. Jego znaczenie i wpływ na życie codzienne sprawiają, że jest to temat interesujący dla szerokiego grona osób, niezależnie od wieku, płci, poziomu społeczno-ekonomicznego czy położenia geograficznego. W tym artykule będziemy badać różne aspekty Siergiej Kusewicki, analizując jego pochodzenie, ewolucję, wpływ i możliwe przyszłe implikacje. Ponadto omówimy różne perspektywy i opinie na ten temat, aby zaoferować szeroką i wzbogacającą wizję na ten temat, który jest dziś tak aktualny.
![]() Siergiej Kusewicki | |
Data i miejsce urodzenia |
26 lipca 1874 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 czerwca 1951 |
Zawód | |
![]() |
Siergiej Aleksandrowicz Kusewicki, Serge Koussevitzky (ur. 14 lipca?/26 lipca 1874 w Wysznim Wołoczoku w guberni twerskiej, zm. 4 czerwca 1951 w Bostonie) – amerykański dyrygent i pedagog żydowskiego pochodzenia, urodzony w Rosji.
Studiował w Moskwie grę na kontrabasie i teorię muzyki. Od 20. roku życia grał w orkiestrze Teatru Bolszoj, a mając 27 lat został jej pierwszym kontrabasistą. W 1903 po sukcesie podczas występu w Berlinie pozostał tam i studiował dyrygenturę. Jako dyrygent debiutował w 1908 z Filharmonikami Berlińskimi. W 1909 założył w Moskwie własną orkiestrę, w 1917 objął kierownictwo orkiestry symfonicznej w Piotrogrodzie. W 1920 przeniósł się do Paryża, gdzie w latach 1921–1928 prowadził Concerts Koussevitzky, propagując Prokofjewa, Strawinskiego i Ravela. W 1924 przyjechał do USA i stanął na czele Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej, którą kierował do 1949[1][2].
W 1942 założył fundację (Koussevitzky Music Foundation) wspierającą twórczość kompozytorów różnych narodowości[2]. Do 2020 r. przyznano blisko 450 stypendiów[3][4]; otrzymali je m.in. Krzysztof Penderecki (1966)[3], Tadeusz Baird (1968)[3] i Agata Zubel (2019)[4]. Jego uczniami byli m.in. Leonard Bernstein i Lukas Foss.