Simon Rrota

W dzisiejszym świecie Simon Rrota stał się bardzo istotnym tematem. Wywierając znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, Simon Rrota przykuł uwagę wielu ekspertów i uczonych pragnących zrozumieć jego wpływ i implikacje. Od momentu powstania do chwili obecnej Simon Rrota wywołał debaty, dyskusje i refleksje w różnych obszarach, w tym w polityce, ekonomii, kulturze i technologii. W tym artykule szczegółowo zbadamy zjawisko Simon Rrota, analizując jego pochodzenie, obecny rozwój i możliwe przyszłe trendy.

Simon Rrota
Data i miejsce urodzenia

23 października 1887
Szkodra, Imperium Osmańskie

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1961
Szkodra, Albania

Narodowość

albańska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Mediolanie

Dziedzina sztuki

malarstwo
fotografia

Odznaczenia
Piktor i Merituar
Piktor i Popullit

Simon Rrota (ur. 23 października 1887 w Szkodrze, zm. 27 stycznia 1961 w Szkodrze[1]) – albański malarz i fotografik.

Życiorys

Syn Gjusha Rroty. Dzieciństwo spędził w Szkodrze, gdzie uczył się w szkole prowadzonej przez zakon Franciszkanów[2]. Pierwsze lekcje rysunku pobierał u znanego malarza Kolë Idromeno[1], a następnie u Saverio Polaroli, Włocha mieszkającego w Szkodrze. W 1915 ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych Brera w Mediolanie, gdzie kształcił się pod kierunkiem Alcide Campestriniego[1]. W czasie studiów przebywał we Francji[1]. Po powrocie do Albanii pracował jako fotograf w Lushnji, a od 1922 uczył rysunku w szkole w Szkodrze.

Dorobek twórczy Kushiego obejmuje obrazy Szkodry (Brama Szkodry, 1934), portrety (Portret Kara Mahmuta Paszy), sceny rodzajowe (Obok wiejskiej studni, 1934). Większość jego prac znajduje się w zbiorach Narodowej Galerii Sztuki w Tiranie.

S. Rrota, Brama w Szkodrze (1936)

W 1961 został wyróżniony pośmiertnie przez władze Albanii tytułem Zasłużonego Malarza (Piktor i Merituar), a w 1999 tytułem Malarza Ludu (Piktor i Popullit)[2].

Przypisy

  1. a b c d Simon Rrota (1887-1961) , albanianart.net (ang.).
  2. a b Simon Rrota, piktori që la gjurmë në artin shqiptar , epokaere.com, 2022 (alb.).

Bibliografia