W tym artykule poznamy fascynujący świat Skąpiec. Od jego początków po dzisiejsze implikacje, zagłębimy się w głęboką i szczegółową analizę tego tematu/tematu/osoby/daty. Odkryjemy jego znaczenie w różnych kontekstach, jego wpływ na społeczeństwo i jego rolę w historii. Poprzez wyczerpujące badania zbadamy wszystkie aspekty Skąpiec, przedstawiając dane i refleksje, które zaproszą czytelnika do pogłębienia zrozumienia. Mając na celu zaoferowanie kompletnej i wzbogacającej wizji, podejdziemy do Skąpiec z różnych podejść i perspektyw, w celu wzbogacenia zrozumienia tego tematu/tematu/osoby/daty.
Skąpiec (fr. L'Avare) – prozatorska komedia Moliera, wystawiona na deskach teatru po raz pierwszy 9 września 1668 roku. W roli głównego bohatera, Harpagona wystąpił sam autor.
W tym samym czasie Molier wystawił także inną sztukę – Amfitrion. Oba utwory były swobodnymi nawiązaniami do komedii Plauta: Amfitrion i Aulularia (Skarb).
Sztuka zyskała uznanie w kręgach literackich. Cenił ją przede wszystkim Boileau, krytyk cieszący się w tamtym czasie autorytetem. Przez publiczność Skąpiec początkowo nie był doceniany – sztukę wystawiono siedemdziesiąt siedem razy; dopiero po dłuższej przerwie została włączona w stały repertuar Comédie-Française.
W 1671 roku pojawił się pierwszy przekład komedii na język obcy – było to tłumaczenie Thomasa Shadwella na język angielski pod tytułem The Miser. W języku polskim Skąpiec ukazał się po raz pierwszy w anonimowym przekładzie pt. Łakomiec w 1759 roku. W późniejszym czasie sztukę tłumaczyli także: Franciszek Kowalski (w 1822 roku), Ludwik Osiński, Antoni Hoffman, Bonawentura Kudlicz, Józef Narzymski, W. Wolski, Tadeusz Boy-Żeleński oraz Bohdan Korzeniewski (1976 rok).
W 1980 zekranizowano komedię pod tym samym tytułem.