Skarchówka

Dzisiaj Skarchówka jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na technologię, Skarchówka był w ostatnich latach przedmiotem licznych badań i dyskusji. Ponieważ świadomość społeczna dotycząca Skarchówka stale rośnie, ważne jest, aby w pełni przeanalizować jego konsekwencje i rozważyć potencjalne konsekwencje długoterminowe. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Skarchówka i jego wpływem na różne aspekty codziennego życia.

Skarchówka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Struga
Ujście
Recypient Dziwna (Zatoka Cicha)
Współrzędne

53°55′18″N 14°45′14″E/53,921667 14,753889

Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski
Mapa konturowa gminy Kamień Pomorski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”

Skarchówkastruga[1] w woj. zachodniopomorskim, w gminie Kamień Pomorski; dawniej odnoga rzeki Wołczenicy.

Dawniej za Skarchówkę, brano odnogę przy rzece Wołczenicy, która biegła na północny wschód równolegle z ujściowym odcinkiem tej rzeki do Zatoki Cichej cieśniny Dziwny[2].

Na Mapie Podziału Hydrograficznego Polski wydanej w 2007 roku przez Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW struga bierze swoje źródła na zachód od Szumiącej i biegnie w kierunku zachodnim, będąc połączoną z siecią rowów melioracyjnych. Za wsią Buszęcin wpada do swojego dawnego koryta i płynie na północ do Zatoki Cichej cieśniny Dziwny[3].

Nazwę Skarchówka wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę strugi – Scharchower Bach[4][2].

Na wschód od ujścia leży wieś Skarchowo.

Zobacz też

Przypisy

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 254, ISBN 83-239-9607-5.
  2. a b Arkusz 2054 Cammin (Kamień Pomorski). amzpbig.com. . Reichsamt für Landesaufnahme, 1925 - Archiwum Map Polski Zachodniej
  3. Arkusz N-33-78-B. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. .
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 15)