Skrzydlak

W tym artykule zagłębimy się w Skrzydlak, temat, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Aby zapewnić kompleksowy obraz tego problemu, zbadamy różne aspekty związane ze Skrzydlak, od jego pochodzenia po obecne implikacje. Podczas podróży, podczas której przeanalizujemy różne aspekty tej tematyki, zamierzamy zaoferować szczegółowe spojrzenie, które pozwoli naszym czytelnikom zrozumieć w szeroki i kompletny sposób znaczenie i wpływ, jaki Skrzydlak ma na współczesne społeczeństwo. Prezentując dane, opinie ekspertów i referencje, staramy się zapewnić wzbogacającą wizję, która zachęca do refleksji i debaty na temat Skrzydlak.

Zobacz też: mercedes skrzydlak.
Podwójne skrzydlaki dynamiczne klonu jawora

Skrzydlak (samara)[1] – owoc suchy i niepękający (typu orzech lub niełupka), o owocni zaopatrzonej w skrzydlaste wyrostki ułatwiające rozsiewanie[2]. Skrzydlaki należą do diaspor zwanych meteochorami lub też lotnikami i szybownikami tj. takich organów rozprzestrzeniania, które zaopatrzone są w urządzenia zwalniające opadanie w powietrzu i pozwalające na pokonywanie w powietrzu znacznych odległości. Cechą wyróżniającą skrzydlaki od innych meteochorów jest cienki, zwykle błoniasty wyrostek w formie skrzydełka lub skrzydełek[3][1].

Wyróżnia się dwa rodzaje skrzydlaków – szybujące i dynamiczne – różniące się budową skrzydełka i sposobem lotu. W pierwszym przypadku urządzenia lotne umieszczone są symetryczne, a nasiono zajmuje pozycję środkową. Przykładami takich skrzydlaków są owoce wiązów, olszy, brzóz i parczeliny. Skrzydlaki dynamiczne mają środek ciężkości położony niesymetrycznie, dzięki czemu spadając wpadają w ruch wirowy, co pozwala na przemieszczanie się w powietrzu na większe odległości. Dodatkowym przystosowaniem zwiększającym prawdopodobieństwo dalekiego rozsiania skrzydlaków bywa ich silne przytwierdzenie do rośliny macierzystej tak, że tylko podczas silnych wiatrów mogą być oderwane (tak jest u jesiona). Dynamiczne skrzydlaki wykształcają m.in. sosny, klony. Wieloskrzydełkowe owoce wytwarzają też rośliny zielne, np. szczawie[3].

Dzięki skrzydlastym wyrostkom owoce np. jawora mogą pokonać 5 km, a sosny 2 km[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Bolesław Hryniewiecki: Owoce i nasiona. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1952, s. 46.
  2. ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 1053. ISBN 83-214-1305-6.
  3. ↑ a b c Zbigniew Podbielkowski, Maria Podbielkowska: Przystosowania roślin do środowiska. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1992, s. 491-495. ISBN 83-02-04299-4.